zondag 31 januari 2016

Bar slecht plan - want wat krom is, is niet recht

 

Een bar slecht plan


Welkom in de wondere wereld van de bedrijfsarts. Never a dull moment. Zo kwam minister Asscher van Sociale Zaken vorige week met het voorstel om bedrijfsartsen en arbodiensten een boete op te leggen als ze geen beroepsziekten (meer) melden.(1, 2)
 
Het niet melden van een beroepsziekte wordt voortaan gezien als een overtreding, een licht strafrechtelijk (!) vergrijp. Per vergrijp kan maximaal 450 euro boete worden opgelegd.(3) Hoe en wat wordt verder niet uitgelegd. Juridische gezien een unicum lijkt me – buitengewoon interessant dus voor de juridische fijnproevers – maar voor de rest: een bar slecht plan.
 
Momenteel zijn bedrijfsartsen en arbodiensten al wettelijk verplicht beroepsziekten te melden. Maar deze regeling werkt niet. Dat blijkt uit onderzoek, na onderzoek, na onderzoek. Zo meldt bijna de helft van de bedrijfsartsen nooit (!) een beroepsziekte en wordt getypeerd als chronische nulmelder(4) Dat is niet zomaar, maar op goede gronden én professionele afwegingen.
 
 
De huidige NCvB-monitor is als een kapotte thermometer: het geeft een uitslag, maar heeft geen enkele toegevoegde waarde. Deze monitor kan de toets der (methodologische) kritiek niet doorstaan. De huidige opzet wemelt van de structurele tekortkomingen. En dat is allemaal ruimschoots bekend bij het NCvB én op het ministerie van SZW.
 
De Raad van State (hét adviesorgaan van de regering) stelt – zeer terecht – dat de belangrijkste taak van de bedrijfsarts het verbeteren van de arbeidsomstandigheden ín het bedrijf is. Het melden van beroepsziekten is daarmee van relatief geringe betekenis.
 
 
 
De RvS adviseerde dan ook negatief over het voorstel.(5) In niet mis te verstane woorden en formuleringen. Het huidige voorstel is ‘niet deugdelijk’, ‘niet aannemelijk’, en ‘mist een daartoe strekkende redenering’. Het eindoordeel: ‘bestraffing is geen proportionele en geschikte reactie’. Hoe helder wil je het hebben ?
 
 
Merkwaardigerwijs legt minister Asscher deze vernietigende kritiek van de Raad van State naast zich neer én houdt vast aan de boeteregeling gezien ‘het grote belang dat de SER hecht aan handhaving van de meldingsplicht’.
 
Onbegrijpelijke redenering. Sinds wanneer is een SER-/polderopinie een grondslag voor rechtsregels? De polder über alles? Ik heb altijd gedacht dat het om de effectiviteit van het beleid ging, maar daarmee ben ik bij de huidige minister van Sociale Zaken blijkbaar aan het verkeerde adres, begrijp ik nu.
 
Toch lijkt minister Asscher niet zo zeker van zijn zaak. De PvdA bewindsman wil namelijk de boeteregeling voorwaardelijk invoeren. Hij ‘gunt het werkveld nog enige tijd om substantieel meer te melden’. Hoe lang het werkveld nog krijgt en wat hij precies met ‘substantieel meer’ bedoelt, blijft echter duister. Beetje dreigen, maar niet echt doorbijten dus.
 
Maar het moment van kiezen of delen voor de minister is bij deze variant al heel nabij. Want per 1 juli van dit jaar houdt de Arbouw op te bestaan en zal het melden door de bouwartsen (goed voor twee derde van alle meldingen) naar verwachting snel opdrogen. Dit najaar is het dus al D-day voor deze optie. Dat wordt dus ook al niets.
 
Laat ik klare wijn schenken: ik doe niet mee aan deze windowdressing en polderkolder. Kwestie van professioneel afwegen én handelen. Beetje dom handhaven zal juridisch een onbegaanbare weg blijken. Anders is het ‘see you in court’ zal ik maar zeggen. Dit voorstel moet van tafel.
 
Al eerder stelde ik – ruim beargumenteerd – voor de meldplicht af te schaffen en om te zien naar betere alternatieven, want ‘wat krom is, is niet recht’.(6,7,8)

Meer over die alternatieven, andere verbetervoorstellen, tips en suggesties vanuit de praktijk van de bedrijfsarts in de volgende blog met presentatie van het (actie)programma ‘Werkend Nederland verdient beter’.

Het kan namelijk anders, beter. Ech wel!
 
 
Ook verschenen als blog op Medisch Contact site - zie al daar ook de commentaren van lezers
 
 
 
 
Afbeeldingsresultaat voor in de prullenbak ermee
Gepost door op Geen opmerkingen:

zondag 10 januari 2016

Weekendpost van de Newsdesk De Werkplaats - over drie BGZ hoogleraren die naar de zorg willen, loyaliteitsvragen bij het UWV, én ZZP-ers die het sociale zekerheid stelsel op scherp zetten

De Weekendpost van de Newsdesk - week 1 -  2016
9 januari 2016

Het goede voornemen voor dit jaar: elke week of tweewekelijks een Weekendpost van De Werkplaats op deze site. Met interessante, en nieuwsgierig makende berichten uit het domein van de bedrijfsarts. En allerlei andere aanpalende gebieden.
 
Interessant genoeg ?
Mail het  dan door naar mogelijk andere geïnteresseerden en gebruik de kracht van het netwerk, de crowd.
 
 
Wat had week één ons te bieden ?
De volgende drie interessante berichten zijn geselecteerd.
 
1.  Klapper van de week : Medisch Contact 7 januari 2016  met artikel van aanstormend talent Bas Knoop.
 

 

                                        Positie bedrijfsarts blijft heet hangijzer         
 
Spraakmakend artikel waarin drie hoogleraren uit de kast komen. Ze zijn namelijk voor een grote stelselwijziging.De positie van bedrijfsarts moet anders- twitterde Willem van Mechelen- VUmc. Opvallend, aangezien het kabinet - in aansluiting op het verdeelde SER advies- juist had besloten dit niet te doen.
 
Maar is het een realistische optie ? Helaas presenteerden zowel van Mechelen - VUmc noch Carel Hulshof - AMC/NVAB als Han Anema-VUmc er een routekaart bij. Dat maakt beoordeling erg lastig.  
 
 
                                         
                             
Het is naar mijn overtuiging - om veelheid van redenen - een volstrekt onrealistische en ook politiek onhaalbare optie. In een vervolg weekendpost meer daar over. Het maakt voor mij pijnlijk helder hoe ver de toch zeer geleerde en gewaardeerde heren 'losgezongen' zijn geraakt van de dagelijkse praktijk én politieke werkelijkheid.
 
Even zo goed: toch een nieuwsfeit, waarop de Oval, Szw én de NVAB/KNMG op zullen (moeten) reageren.
 
Dit gaat nog een staartje krijgen. De Newsdesk blijft het volgen. We houden U op de hoogte.
 
 
                          
 
 
 
2. Trouw vrijdag 8 januari:  UWV verlangt loyaliteit van zijn medewerkers
 
Het UWV is de laatste tijd niet zo positief in het nieuws. Met name dagblad Trouw  - 'Misschien wel de beste krant van Nederland '- houdt de vinger aan de 'zere' pols.
 
Dat blijkt een doorn in het oog van de Raad van Bestuur. Met name het lekken naar de pers moet worden gestopt. Een speciale editie van het personeelsblad waarschuwt klokkenluiders. Loyaliteit aan de organisatie wordt gevraagd. Iedere UWV-er kan nu de test 'hoe loyaal ben jij aan het UWV' doen.
                             
                        
 
 
 
 
De test in tien vragen:
 
1. Wat is de belangrijkste reden dat je bij het UWV werkt 
2. Hoe belangrijk is werk voor je ?
3. Ben je trots op het UWV ?
4. Wil jij ook de komende vijf jaar bij het UWV werken ?
5. Verdedig jij UWV als we slecht in het nieuws zijn ?
6. Nieuwe wetgeving is niet altijd gunstig voor de klant. Hoe ga je hiermee om ?
7. Loop jezelf tegen dingen aan die je niet goed vindt ?
8. Heb je er wel eens aan gedacht intern aan de bel te trekken ?
9. Moet je loyaal zijn aan e organisatie waar je werkt ?
10. Wat vind je van collega's die naar de pers gaan om 'misstanden' aan de kaak te stellen
 
Vervang het woord UWV met die van  uw eigen organisatie en doe zelf ook de test !
Dit is meer dan intrigerend wat hier gebeurd.
 
De Newsdesk gaat als een speer op zoek naar deze speciale editie.
Dat wordt een collectors item ! Zeker weten.
 
Tip: volg het wel en wee van het UWV in dagblad Trouw aan de hand van de berichten en scoops van UWV watcher Ingrid Weel - redactie economie.
 
 
 
                           
 
3. Breaking polder nieuws !
Financieel Dagblad - zaterdag 9 januari 2016: Polder stuurt aan op arbeidsmarktrevolutie
 
Kleinere kloof tussen vast en flexibel werk moet ontrafeling sociaal stelsel voorkomen.
 
Zeer actueel inkijkje in de kraamkamer van de polder. 'Zelfstandigen hausse dwingt Nederland tot reparatie sociaal stelsel'
 
Must read. Juist voor de bedrijfsarts. Bent U nog aangesloten ? Zo liggen er opties op tafel tot radicale verkorting van de loondoorbetalingstermijn.
 
Wat zijn de plussen en minnen van de verschillende opties. Wat de implicaties ? Hoe die te 'waarderen en in te schatten ?
 
 
  
 
 
Lees het artikel:
 
 
 
en ook:
 
 
 
4. Ter afsluiting
 
 
Zomaar bericht uit de samenleving : NRC dinsdag  5 januari 2016. Titel: Eerst maar eens met de computer leren omgaan. Of was/is het : doen vrouwen het beter dan mannen ?
 
Een vijftal laagopgeleide en werkloze mannen vertellen over hun maatschappelijk hachelijke situatie. Zij blijken moeilijk werk te kunnen vinden.
 
Een erg aardige impressie over de onderkant van de samenleving, maar ook met opvallende sociologische observatie. Vrouwen emancipeerden en werden zelfstandiger. Mannen hingen in de kroeg en in de moskee.
 
 
 
 
Het artikel heeft blijkbaar binnen de NRC discussie opgeleverd. Dat blijkt uit de opmerkingen op de NRC site over de kop van het artikel. Deze blijkt te zijn geëvolueerd.
 
In de papieren krant van dinsdag 5 januari staat: 'Eerst maar eens met de computer leren omgaan. Maar de allereerste kop was:'Deze mannen kunnen hun vrouwen niet meer bijbenen' . Op de NRC site staat nu de kop: Vrouwen doen het beter als mannen.
 
 
 
                                      
 
 
Gepost door op Geen opmerkingen:

donderdag 7 januari 2016

2016 wordt een roerig jaar voor bedrijfsartsen

We schrijven 7 januari 2016. Dit lijkt een behoorlijk roerig jaar voor de bedrijfsartsen te worden.
De eerste signalen druppelen daarvan binnen. Overal zijn bliepjes op het radar waarneembaar. Ik pak er even drie uit.


1.Blijft positie bedrijfsarts een heet hangijzer ? Is bekostiging vanuit Zvw een optie ?

Het eerste bliepje op het scherm betreft een Achter het Nieuws artikel in Medisch Contact van de kersverse nieuwe portefeuillehouder arbo - bedrijfsgezondheidszorg van Medisch Contact Bas Knoop met de pakkende titel: Positie bedrijfsarts blijft heet hangijzer. Gisteren on line gegaan- morgen/vandaag op de mat. Met een aardige up date van actuele meningen.

Een spraakmakend artikel wat mij betreft, waarin - heel opvallend - drie hoogleraren bedrijfsgezondheidszorg , te weten Han Anema -Vumc, Carel Hulshof - Amc en Willem van Mechelen -Vumc - publiekelijk aangeven voorstander te zijn van een grote stelselwijziging. Naar hun opvatting zou de bedrijfsarts uit de Zvw bekostigd moeten worden.

Ik deel hun analyse en oplossingsrichting in het geheel niet. Het lijkt mij niet alleen een onwenselijke, maar ook onbegaanbare weg. Maar dat ter zijde. Later meer daarover.
 
Het artikel is te lezen via de link:


Maar als drie hoogleraren en vooraanstaande bedrijfsartsen/opleiders 'en public' stellen voorstander te zijn van een grote stelselwijziging, is het in ieder geval een nieuwsfeit waar rekening mee gehouden moet worden.
 
Geen route kaart

Helaas wordt er geen route kaart aangereikt hoe naar het door hun gewenste  'groene gras aan de overkant, aldaar bij de zorg' te komen. Het lijkt allemaal een beetje voor de bühne, maar is het niet.

Het sluit namelijk nauw aan bij de strategie van de NVAB. De NVAB opteert al jaren om naar de zorg terug te keren. Ik schreef daarover een artikel in 2007, die vrij voorspellend bleek te zijn, met de titel: Terug naar de moederschoot.
 
Te lezen via de link

Het past ook naadloos in de huidige strategische beleidsopvattingen binnen het NVAB bestuur en KNMG stafbureau, die expliciet opteren voor opsplitsing van de bedrijfsarts. Dat maakt deze opvattingen minder vrijblijvend. Dat blijkt uit recent gelekte vergader stukken, die toch wel een klein golfje van onrust in de bedrijfsartsen gelederen en arbodienstverleners opleverde. Ook daar volgt later meer informatie over. 
 
Het drietal stelt eigenlijk voor de arbodiensten in hun huidige vorm op te heffen, zonder overigens daarvoor houtsnijdende argumentatie aan te leveren. Politieke opvattingen over de rol,taken en bevoegdheden van de overheid lijken hieraan ten grondslag te liggen.

Waar is het probleem ?

Het kernprobleem is dat er eigenlijk geen helemaal 'echt probleem' is, want de rapportcijfers voor de dienstverlening zijn voldoende en de meeste uitkomstindicatoren -verzuimpercentage, wia instroom, aantal ongevallen, arbo beleid - staan voor grootste deel op groen. Niet dat alles rozengeur en maneschijn is - er is ruimte voor verbetering - maar die is mijns inziens juist niet te bereiken middels een stelselwijziging.
 
 
Soesa in zicht ?
 
Maar - op het moment - dat de KNMG/NVAB vast houden aan deze opvatting - en dit mogelijk in de loop van dit jaar officieel omarmen en vastleggen als beleidsvoornemen - en die kans lijkt groot - komt het debat over de toekomst van de bedrijfsarts naar mijn overtuiging in een onoplosbare patsituatie. Wat tegelijkertijd grote effecten kan hebben op andere aanpalende dossiers als instroom bedrijfsartsen, kennis infra structuur, samenwerking/verbetering afstemming met curatieve sector.

Kortom: donkere wolken pakken zich samen in dit dossier door de opstelling/positionering van het drietal. Dit lijkt nog een staartje te gaan krijgen.
 
Blijft over  de - toch onderhand wel erg prangende - vraag waar die voortdurende neiging tot zelfkastijding vandaan komt ? Het lijkt nooit goed te wezen.

2. Beroepsziekten en het melden door bedrijfsarts - blog op Arbo Online
 
Tweede bliepje op het scherm: De voorstellen tot wijziging van Arbowet. Asscher verstuurde deze voorstellen op 23 december jl naar de Tweede Kamer

Veelal goede voorstellen, afgezien van het voorstel om het niet melden van beroepsziekten voortaan als overtreding aan te merken. Een erg slecht plan. Het wordt voorwaardelijk in de wet opgenomen. Het veld krijgt eerst nog de kans 'beter te melden'.

Het lijkt mij een unicum: artsen die beboet worden voor louter landelijk preventief beleid.
Dit kan mogelijk een precedent werking hebben.

Ik heb het plan opgevat na te gaan of er vergelijkbare situaties/posities te vinden zijn. Het gaat namelijk niet om acute zaken zoals bij pokken - het melden van besmettelijke infectieziekten. Daarnaast is de melding anoniem en zodat erop 'plaats delict niveau - de werkplek in bedrijf - niets mee gedaan kan worden. Dus ook nog ineffectief.

Eerder deze zomer verstuurde ik een brief naar de Raad van State, waarin ik met redenen omkleed de RvS heb gewezen op plussen en minnen van deze regeling. Of het echt effect heeft gehad is kan ik niet beoordelen, maar de Raad van State heeft wel negatief hierover geadviseerd. Het voorstel van Asscher komt nog in het voorjaar in de Tweede Kamer ter bespreking.

Ook dit voorstel lijkt een onbegaanbare weg, aangezien structuur en opzet niet deugen - om het even kort te houden. Het kan de toets der kritiek - ook in methodologische zin - mijns inziens - niet doorstaan.
 
Werkend Nederland verdient beter.
Dit kan anders, beter vooral
 
Dus in plaats van aan het NCvB melden is het verstandiger een structuur te creëren waarin op bedrijfsniveau van casuïstiek geleerd kan worden.
 
Het RIVM heeft iets vergelijkbaars ontworpen bij arbeidsongevallen. Terug te lezen via Leren van arbeidsongevallen met Storybuilder.

Een erg interessant idee om eens over door te denken.
 

Een vergelijkbaar idee is afkomstig van de Oval - branche organisaties arbodiensten. Die presenteerde de optie van fact finding dossier onderzoek. Ook het overdenken waard 
 
zie link:
 
 
 
Mijn actuele standpunt: Schaf meldplicht af.
Het is tijd voor grondige heroriëntering en groot onderhoud van het NCvB

Eerder verwoordde ik deze visie in een zogenaamd Standpunt TBV. Gisteren plaatste Arbo online - vakblad voor veiligheidskundigen -  een variant van dit standpunt on line.
Nu te lezen op Arbo Online
 



3. De derde bliep het scherm: het debat over lengte van loondoorbetaling bij ziekte

De wettelijke regeling voor loondoorbetaling bij ziekte/arbeidsongeschiktheid is nu 2 jaar
Eerder stelde het CDA - op voorspraak van MKB Nederland - voor dit bekorten naar 1 jaar. Anderen wilden zelfs terug naar de duur van zes week.

Allerlei varianten van publiek/privaat/collectief verplicht/vrijwillige opzet verschenen in de kranten. Opzet en implicaties van de meeste plannen waren volstrekt onduidelijk. Er was geen touw aan vast te knopen. En dat voorspelt weinig goeds.
 
Naar mijn overtuiging wordt dit hét hoofdpijn dossier voor het komende halfjaar. Wijziging van de huidige opzet heeft zeer vergaande en grote effecten in zowel de werking van het systeem als gehele arbodienstverlening hebben. Niet iets om lichtvaardig mee om te gaan

Ik mag hopen dat de politici zich laten adviseren door én vooral goed luisteren naar mensen met 'diep inzicht' in deze materie, want dit is uiterst complexe stuff. Totaal ongeschikt voor quick and dirty constructies.

Dé oplossing zal naar alle waarschijnlijkheid moeten komen van de overredings en advies kwaliteiten van de experts op SZW. Zij zijn in de kern dé reddingsbrigade om BV Nederland te behoeden voor 'dol dwaze politieke polder constructies'.

Hup SZW , hup zou ik dus willen zeggen.
Laat de Nederlandse Sociale Zekerheids Leeuw niet in zijn hempie staan.
Hup SZW hup.

Dat zij BV Nederland moge behoeden voor....
 
 
Afsluitend voor dit moment: het bal is geopend. Dit wordt een roerig jaar.
Gepost door op Geen opmerkingen:

Schaf meldingsplicht beroepsziekte af

Schaf meldingsplicht beroepsziekte af

06-01-2016 - column Arbo Online    

andere richting_322410299
Schaf de meldingsplicht van beroepsziekten door bedrijfsartsen en arbodiensten af. Het is tijd voor een grondige heroriëntatie.

Want het is nutteloos, dat nogal lukraak melden van beroepsziekten door bedrijfsartsen bij het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (NCvB) ten behoeve van preventief beleid. Waarom? Dat leg ik hieronder uit.
 

Zuur

 
Ziek door het werk, daar zit niemand op te wachten. Zuur, en vaak – maar niet altijd – nog te voorkomen ook. Hoeveel beroepsziekten er exact op jaarbasis voorkomen is niet bekend. Wel zijn er schattingen. Van 17.000 tot 400.000. Factor 23 verschil. Daar valt moeilijk mee te werken. Bedrijfsartsen melden ongeveer 7.000 beroepsziekten op jaarbasis. Dat zijn zij en de arbodiensten wettelijk verplicht. “Het vormt een belangrijk onderdeel in het huidige stelsel van gezond en veilig werken. Op basis van deze meldingen kunnen risicogroepen worden gesignaleerd en preventieve activiteiten worden gestart.” Zo stelt het ministerie/de Inspectie SZW.
 

Preventie

 
Inderdaad, preventie is het idee achter de melding. Maar deze regeling werkt niet. En dat is al jaren zo. Dat blijkt uit onderzoek na onderzoek na onderzoek. Ik heb ze hier allemaal op het bureau voor me liggen. Toch durft niemand (ministerie SZW, Inspectie SZW, NCvB, NVAB …) deze pijnlijke conclusie te trekken en die hardop uit te spreken. Te bang voor de implicaties? Gezichtsverlies? Of gewoon toch te veel (eigen)belang bij handhaving van de huidige situatie ? Of last van kokerdenken of tunnelvisie? Ik weet het niet.
 

Lange lijstjes

De lange lijstjes met belemmerende en bevorderende factoren zijn ook al jaren beschikbaar én bekend. Zonder concreet tastbaar resultaat. Zo blijkt ook weer uit het meest recente onderzoek ‘Versterken melding beroepsziekten’ in opdracht van de Inspectie SZW. De huidige NCvB-monitor is als een kapotte thermometer: wel een uitslag, geen toegevoegde waarde. Het middel, het melden van beroepsziekten door bedrijfsarts/arbodienst, draagt daardoor niet substantieel bij aan het beoogde doel: preventief beleid. Dus kunnen we de meldingsplicht beroepsziekte door bedrijfsarts/arbodienst afschaffen. En wel per direct. Het is tijd voor een grondige heroriëntatie en voor meer onderzoek op de plaats delict (de werkplek).
 

Nulmelders

Slechts 30% van de bedrijfsartsen blijkt af en toe een beroepsziekte te melden (70% dus niet). Bijna de helft van alle bedrijfsartsen, 46% om precies te zijn, meldt nooit(!) een beroepsziekte en wordt getypeerd als ‘chronische nulmelder’. Grappige naam, overigens. Slechts 13% staat te boek als consequente melder, maar een even zo grote groep (14%) is überhaupt niet gemotiveerd om mee te doen. Onvoldoende draagvlak, heet zo iets in poldertermen. Hoe hard wil je het hebben?
Representatief zijn de NCvB-cijfers ook niet te noemen, aangezien het merendeel van de meldingen afkomstig is van een kleine, selecte groep bedrijfsartsen, en ook nog voornamelijk uit één sector (de bouw). Toch bestaat publiekelijk het beeld dat dit dé juiste harde cijfers zijn. Check nu.nl beroepsziekten maar eens, bijvoorbeeld. In deze context is het jammer te moeten constateren dat het NCvB geen heldere bijsluiter/disclaimer levert.
 

Elastiek

Het NCvB hanteert een brede definitie van een beroepsziekte. Die luidt als volgt: “Een ziekte of aandoening als gevolg van een belasting die in overwegende mate in arbeid of arbeidsomstandigheden heeft plaats gevonden”. Maar ja, wat moet onder ‘in overwegende mate’ worden verstaan? Daar bestaat geen meetlat voor. Dat is elastiek.
De NCvB-definitie is dan ook te breed en te inclusief geformuleerd. En dus te vaag en te multi-interpretabel om in de praktijk onderscheidend genoeg te kunnen werken. Daarmee is een betrouwbaarheidsprobleem geïntroduceerd: want komt in dezelfde casus bedrijfsarts A tot dezelfde conclusie als bedrijfsartsen B en C? Wedden van niet?
 

Zoek!

Daarnaast: de NCvB-monitor heeft geen helder omschreven zoekstrategie. Deze is nu kort samen te vatten als: zoek bedrijfsarts, zoek! Zoek beroepsziekte! De meeste bedrijfsartsen lijken gewoon te wachten op wat er langskomt. Beetje lukraak zoeken. Dat blijkt ook uit de cijfers. Bouwartsen kijken vooral op PAGO/PMO-plekken (91%) en vinden vooral lawaaidoofheid (33%). Niet-bouwartsen zoeken op andere plekken – verzuim en open spreekuur (92%) – en vinden dus andere beroepsziekten. De gepresenteerde cijfers zijn dan ook niet meer dan een losse verzameling meldingen en incidenten zonder enig verband en dus onbruikbaar voor preventief beleid. “If you don’t know where you are going, all roads lead to nowhere” (Henry Kissinger).
 

Polderconstructie

Blijft over de vraag of deze monitor de toets der methodologische kritiek eigenlijk wel kan doorstaan ? Ik denk van niet. Naleving van meldingsplicht is – tot op heden – niet handhaafbaar, aangezien een sanctiemogelijkheid ontbreekt in de regelgeving. Een echte polderconstructie dus. In het nieuwe wetsvoorstel staat dat er “meer mogelijkheden voor handhaving” komen. Nadere uitwerking daarvan ontbreekt echter. Ook in de presentaties van vertegenwoordigers van de Inspectie SZW op de BG-dagen. Maar de S- (sanctie) en B- (boete) woorden zijn wel uitgesproken. Het lijkt erop dat de overheid haar speerpunt van preventie verlegt naar handhaving.
 

Monitoren

In de kern is het monitoren van beroepsziekten op landelijk niveau ten behoeve van preventief beleid te zien als een publieke of overheidstaak, die uitgevoerd zou moeten worden door de Inspectie SZW in haar rol als toezichthouder. Deze taak is in mijn opinie ‘ten principale ‘niet weg te zetten of ‘uit te besteden’ aan professionals (bedrijfsartsen) en/of organisaties (arbodiensten) die in het private domein werken. Het ministerie/de Inspectie SZW introduceert vergaande rolonduidelijkheid door de bedrijfsarts en arbodienst wettelijk te verplichten beroepsziekten te melden ten behoeve van preventief beleid. De bedrijfsarts of arbodienst is adviseur, geen toezichthouder en/of ‘verlengde arm’ van de Inspectie SZW. Je \kunt niet van tweeën één krijgen.
 
 
Afsluitend: doorgaan op de ingeslagen route zoals minister Asscher/het ministerie van SZW én de Inspectie SZW nu voorstaan lijkt mij een onbegaanbare weg. Grondige herbezinning en groot onderhoud van het NCvB is nu eerst aan de orde. 
 
En de bedrijfsarts en andere arbo-professionals? Die moeten het bedrijf in, de werkvloer op en aan de slag. Want er is werk aan de winkel!
 

Dolf Algra | zelfstandig bedrijfsarts en publicist De Werkplaats – broedplaats en denktank van Dat Kan Anders/De Nieuwe Bedrijfsarts


> Wilt u het rapport ‘Versterken melding beroepsziekten’ lezen? U kunt het HIER downloaden.

Gepost door op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Reacties (Atom)