Afgelopen week kwam ik - al snuffelend- bij mijn vaste boekhandel Snoek te Rotterdam bij toeval (?) op de leestafel het boekje 'De vermoeide samenleving' van een zekere meneer Han tegen.
Die Han blijkt van huis filosoof te zijn. Het is een dun boekwerkje, type essay. Slechts 60 kleine pagina's dik
'Elk tijdperk kent zijn eigen ziektes. Het bacteriële tijdperk eindigde met de antibiotica.De 21-ste eeuw wordt de eeuw van het neurale tijdperk, aldus Han, met neuroziekten als depressie, adhd, borderline en burn out'. Ik was meteen geïnteresseerd, want mijn spreekkamer stroomt over van de burn outs.
Han blijkt mooi te kunnen beschrijven: 'De vroegere samenleving bestond uit hospitalen, gestichten, gevangenissen, kazernes en fabrieken.Nu zijn er de fitness studios, kantoortorens, banken, vliegvelden en niet te vergeten de shopping malls. De mensen van nu zijn geen ondergeschikten meer, maar high potentials, geen gehoorzaamheidssubjecten, maar prestatieobjecten. Ze zijn de ondernemer van hun eigen ik. Tja, dit komt me bekend voor. De Tjakka types dus.
Yes, we can ?!?
De wij vorm van de bezwering van Yes, we can is volgens deze Zuid Koreaanse Duitse Han de ultieme formulering voor het positieve karakter van huidige prestatie samenleving. We kunnen alles, maar doen dus altijd te weinig en blijven falend met onszelf zitten.Geen verboden, geboden en regulering meer- zoals vroeger, maar nu zijn initiatief, motivatie en projectdenken de motoren van ons doen. Het resultaat is echter een totaal 'oververmoeide samenleving'. Gaan we bevlogen ten onder ? Draven we te ver door in ons doen ?
Stof tot nadenken dus.
Zijn we als Icarus ? Ik ben er nog niet uit. Even door denken dus maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten