vrijdag 20 juni 2014

Over de 'geheime ' liefde van de NVAB voor de FNV


Over de 'geheime' liefde van de NVAB voor de FNV.

Uit de kast

De NVAB is dé beroepsvereniging van bedrijfsartsen. De FNV de grootste vakbond van Nederland. Al jaren blijken ze het erg goed met elkaar te kunnen vinden. Bovendien heeft het er alle schijn van dat partijen een 'bondje' hebben afgesproken over de toekomst van de bedrijfsgezondheidszorg en de bedrijfsarts. Het wordt tijd voor de NVAB om uit de kast te komen, haar liefde voor de FNV in het openbaar te verklaren, maar vooral naar de buitenwereld helder te zijn over haar positie. Want waar staat de NVAB nu echt voor ?

Feiten op een rij

Eind 2009 komt de FNV, samen de NVAB, met een veertien tellende knelpunten analyse over de structuur van de bedrijfsgezondheidszorg onder de titel: Help, de bedrijfsarts wordt er ziek van.(1) Dit blijkt de opmaat voor een nieuw aanvalsplan- in voorjaar 2010 - onder de noemer Fit naar de Finish waarin de FNV voorstelt de bedrijfsgezondheidszorg geheel op de schop te nemen. (2)

De NVAB reageert positief op het plan voor een speciale werknemersarts ( 3). De toon is gezet en de koers bepaald: de onafhankelijkheid van de bedrijfsarts is een goed te bespelen issue, de financiering van de bedrijfsgezondheidszorg moet anders (namelijk via de zorgverzekeringswet) én de bedrijfsarts moet in de eerste lijn worden gepositioneerd. Zie hier het raamwerk van het 'geheime' verbond

Negatieve beeldvorming

Het 'framen' van bedrijfsarts als niet onafhankelijk, kan nu middels meldpunten en klachtenlijnen beginnen. Maar harde casussen worden niet gepresenteerd. Het blijft altijd bij 'de schijn van', aangekaart door anonieme klagers.

Toch is het aanleiding voor het Ministerie van Sociale Zaken om een diepgaand onderzoek naar de positie van de bedrijfsarts in te stellen. Onderzoeksbureau Astri rapporteert in 2011. Conclusie: ja, er zijn knelpunten, maar er is geen sprake van een structureel probleem. Dat blijkt niet het gewenste antwoord. Te positief.

Verzuimbegeleiding corrupt ?

Dan maar een schepje er boven op met het tendentieuze rapport Verzuimbegeleiding: een corrupt systeem (oktober 2013). (5)Dat scoort: hoorzitting in de Tweede Kamer op verzoek van SP is het resultaat. Iedereen weet het nu (onderhand) zeker: de bedrijfsarts is niet onafhankelijk. Want: waar rook is, is vuur- toch ?

Reputatieschade

De NVAB heeft nooit- u leest het goed: nooit -  in het openbaar expliciet afstand genomen van de stemmingmakerij van de FNV.(6) Dat is niet vreemd, want die onafhankelijkheidsdiscussie is juist het breekijzer om de eigen doelen( bedrijfsarts naar eerste lijn) te bereiken. Reputatieschade wordt blijkbaar als collateral damage afgeboekt.

Sociale conflict nieuwe stijl

Het gehele werkveld van de bedrijfsarts 'politiseert' in sneltreinvaart. Verzuim en arbo is het nieuwe trapveldje van de bonden in het sociale conflict met de werkgevers (7). Dát is de nieuwe maatschappelijke werkelijkheid.

En: als de NVAB zich blijkbaar 'goed kan vinden' in afschaffing van arbodiensten en weer publiek maken van de bedrijfsgezondheidszorg  (laatste SER plan) (8) is het wel zo prettig te weten aan wiens kant de NVAB nu echt staat. Tijd voor de NVAB om kleur te bekennen.

Per wanneer wordt zij (federatie) partner van de FNV ?
Voor de draad er maar mee dan ...


 

 

 

donderdag 19 juni 2014

Na de valpartij - de praatjes erna - een aantal mooie cliché s op een rij

Er wordt wat af gevallen in Nederland. Door topmannen en topvrouwen. Maar er is vrijwel altijd een goed klinkend verhaal erna. Draai de woorden gewoon 180 graden om en je krijgt waarschijnlijk meer inzicht in de echte werkelijkheid.
NRC van 18 juni verzamelde aantal aardige clichés van recente valpartijen.
 
 “Het waren twee prachtige jaren” - en andere clichés van topmannen die worden weggestuurd
bron : NRC - Door Jacco Hupkens- op woensdag 18 juni 2014
1. Marion Gout (ProRail)
In april vertrok Marion Gout bij spoorbeheerder ProRail. Die gaat veranderen “van een zelfstandige overheidsdeelneming naar een uitvoeringsorganisatie onder strakkere regie van het ministerie”, meldt het persbericht, en Gout vindt dat ze daar niet meer bij past.

 

Foto ANP
“Als ik ergens ben geweest, laten ze de troepen aantreden. Even de manschappen tellen. Hoeveel mensen hebben we nog over, jongens? Dat vind ik wel grappig.”
Maar er was al lang kritiek. Niet alleen vond ze haar eigen ontslagen bij Defensie wel grappig, al voor ze begon bij ProRail zei Gout in een interview met NRC Handelsblad dat de problemen op het spoor niet snel zouden worden opgelost en dat haar prioriteit niet bij de reizigers lag. Daarna kwam het eigenlijk nooit meer goed met reizigersorganisaties en vakbonden.
2. Jurgen van Breukelen (KPMG)
“De discussie blijft steken rond mijn persoon. Dat leidt af.”
Jurgen van Breukelen stapte in april op als bestuursvoorzitter van KPMG. Een besluit van hemzelf, benadrukte hij aan de telefoon.
Foto ANP
 Even daarvoor had De Telegraaf bericht over een conflict met de gemeente rond een vastgoeddeal in Blaricum. Een aantal KPMG’ers, onder wie Van Breukelen, zou hebben geweigerd het resterende deel van de koopsom te betalen toen de monumentale status van het voormalige gemeentehuis onzeker bleek – en de crisis uitbrak.
3. Ben Noteboom (Randstad)
“Randstad is stabiel, we zijn door de crisis, we hebben weer wat groei. Dan is het een prachtig moment om te zeggen na 11,5 jaar: nu mag iemand anders.”
Foto ANP
 
In oktober vorig jaar sprak Randstad-baas Ben Noteboom zalvende woorden over zijn vertrek bij de uitzendgigant. Pas maanden later, na aandringen van RTL Z, liet een woordvoerder weten: “De Raad van Commissarissen heeft het ontslag van Noteboom in gang gezet. Het was tijd voor verandering”. Waarom hij precies wegmoest werd nooit duidelijk, maar over de vertrekpremie van 2,2 miljoen viel bij vrijwel niemand in goede aarde.
4. Hans Biesheuvel (MKB-Nederland)
“Het voorzitterschap van MKB-Nederland heb ik twee jaar met plezier vervuld. [...] Het waren intensieve jaren, maar de functie heeft mij veel geleerd over belangenbehartiging en politieke mores”.
 
Al na twee jaar, halverwege zijn termijn, hield voorzitter Hans Biesheuvel het vorige zomer voor gezien bij lobbyclub MKB-Nederland. Even eerder was hij tegenover het Financieel Dagblad uitgevallen over “een klap in mijn gezicht”, onverwachte extra bezuinigingen van het kabinet. “Ik ben akkoordenmoe. Als het zo doorgaat werk ik bij een volgend verzoek van het kabinet niet meer mee.”
5. Theo Bruijninckx (Ballast Nedam)
“Het is prima zo. Zowel voor de club, als voor mijzelf.”
Bruijninckx (52) verliet begin dit jaar bouwbedrijf Ballast Nedam in zwaar weer: malaise in de bouw, het bekende verhaal. Het bedrijf uit Nieuwegein moest even daarvoor een winstwaarschuwing afgeven, en maakte in maart een verlies van 41 miljoen euro bekend over 2013 - meer dan verwacht.
 
 Er is volgens Bruijninckx geen “directe relatie” tussen zijn vertrek en de financiële situatie waarin Ballast Nedam verkeert.
Maar zo kan het ook:
Hoe het ook kan, laat ex-ANWB-voorzitter Guido van Woerkom zien. Hij liet gisteren weten toch maar niet de Nationale Ombudsman te willen worden. Aanleiding is zijn omstreden Marokkanen-uitspraak en een vertrekvergoeding van ruim drie ton.
 
 
 
Lees meer over:
ANWB
Ben Noteboom
Guido van Woerkom
Hans Biesheuvel
Jurgen van Breukelen
Marion Gout
nza
Theo Bruijninckx
Theo Langejan

vrijdag 6 juni 2014

Einde arbodiensten - nieuw SER plan: bedrijfsgezondheidszorg op de schop

 
 
Best wel bijzonder eigenlijk, als je zo maar op een donderdagochtend – ergens eind mei – een geheel nieuwe toekomst krijgt voorgespiegeld. Kwestie van alles even anders inrichten. Niet te ingewikkeld over doen. Dat overkwam ruim 500 bedrijfsartsen twee week geleden tijdens de jaarlijkse Bedrijfsgeneeskundige dagen van de NVAB.
 
 
 
 
 
Bedrijfsgezondheidszorg wordt ‘gewoon’ weer publiek geregeld. Het verleden blijkt opeens je toekomst te zijn.
 
Eerder dit jaar verraste de SER de sector al met het plan om de bedrijfsarts af te schaffen. Dat bleek verkeerd begrepen. Nu worden de arbodiensten afgeschaft. Het kan verkeren. Maar wat behelst het allernieuwste SER-voorstel?
 
 In zijn presentatie ‘Een vergezicht over de arbeidsgerelateerde zorg’ schetste prof. mr. Grapperhaus, voorzitter van de SER-commissie Arbeidsomstandigheden, de volgende driedeling in de arbodienstverlening.
              
 
  1. Verplichte interne arbodienst bij grote bedrijven: bedrijven met 1000 werknemers of meer worden geacht een eigen interne dienst op te richten. Veel grotere ziekenhuizen en zorginstellingen zullen onder deze regeling gaan vallen. Dan weet u dat alvast.
  2. Gedwongen winkelnering bij Gemeenschappelijke Arbodienst: Het merendeel van de bedrijven en organisaties (dus ook alle gezondheidscentra) is verplicht zich aan te sluiten bij een nieuw op te zetten Gemeenschappelijke Arbodienst (soort UWV), op non-profitbasis. Deze kan zowel branche als regionaal ingericht zijn. Dat impliceert exit van de arbodienst in zijn huidige opzet, het wederom publiek maken van het stelsel en herintroductie van de gedwongen winkelnering.
  3. Huisarts plus model. De rest van werkend Nederland (plus zzp-ers, arbeidsongeschikten, werklozen, flexwerkers, schoolverlaters, mantelzorgers) dus eigenlijk iedereen tussen 16 en 67 jaar ‘met iets met werk’ gaat in het vervolg allereerst bij de huisarts langs en/of wordt later – indien nodig – doorverwezen naar ‘kaderarts arbeidsgeneeskunde of arbeidsgeneeskundige verpleegkundige/consulent’.



                                                                         



Van mij krijgt dit plan het rapportcijfer 3 – ik kan er niet meer van maken. De implicaties van het voorstel in steekwoorden: einde maatwerkregeling, einde keuzevrijheid van bedrijven, einde arbodiensten, einde zzp-bedrijfsartsen.
 
 
En wat krijgen we daarvoor terug? Gedwongen winkelnering, gegarandeerde inkomensstromen voor publieke arbodienst, geen incentives voor kwaliteitsverbetering, ontregeling van nu goed functionerende infrastructuur, en ontkoppeling van bedrijfsarts met bedrijf.
 
 
Ter zijde: het weer publiek maken van een private sector kan tot (zeer) hoge schadeclaims aanleiding geven – zoals nu het geval is bij de nertsenfokkers. Is dat al meegenomen?
 
 
En dan de hamvraag: wie moet dat gaan betalen? De financiële paragraaf blijkt volledig te ontbreken. Het blijkt een teleurstellend slecht doordacht plan.
 
 
De NVAB is gecharmeerd van dit idee, net als 62 procent (!) van de bedrijfsartsen op de NVAB-dagen. Uiterst curieus. De OVAL, de brancheorganisatie van arbodiensten, in het geheel niet. Niet vreemd als anderen (de polder) je toko zomaar willen opheffen.
 
 
Maar is het de polder (de SER) die wikt en beschikt ? En o, ja: waarvoor is dit ook al weer een oplossing?
 
Dit vergezicht trekt mij niet. Mijn voorstel: dit moesten we maar niet doen.



Deze blog is eveneens gepost op Medisch Contact:
http://medischcontact.artsennet.nl/opinie/blogs/blog-1/144939/nieuw-serplan-zet-bedrijfsgezondheidszorg-op-zijn-kop-dolf-algra.htm