donderdag 26 november 2015

Irvin Yalom - psychiater - over Eéndagsvliegen- Het Volkskrant interview - met Bram Bakker

 
 
 Psychiater Irvin D. Yalom: 'Ik geef nooit een diagnose'
Interview In zijn nieuwste boek Eendagsvlinders beschrijft Irvin D. Yalom wat ervoor nodig is om cliënten echt aan het praten te krijgen. Collegapsychiater Bram Bakker zocht zijn grote voorbeeld en inspirator op in San Francisco.
Door: Bram Bakker 24 april 2015 - Volkskrant
In de ruim een halve eeuw waarin hij patiënten ontvangt, heeft de Amerikaanse psychiater Irvin D. Yalom vele, zeer uiteenlopende verhalen aangehoord. Maar de reden waarom mensen in psychotherapie gaan, veranderde niet, zegt hij: moeite met relaties. Pas als een patiënt heeft geleerd hoe hij relaties moet aangaan, is een therapie geslaagd. Ook dat is niet veranderd. Bij het grote publiek is Irvin D. Yalom vooral bekend als schrijver, van bestsellers als De Schopenhauer-kuur, Nietzsches tranen en Het raadsel Spinoza.
 
Maar hij is ook een van de invloedrijkste psychotherapeuten ter wereld. In zijn nieuwe boek Eendagsvlinders en andere verhalen uit de psychotherapie (Balans, euro 19,95) schetst hij tien gevallen; tien verhalen van 'patiënten bezig met de angst voor de dood, angst voor het verlies van dierbaren en uiteindelijk het verlies van zichzelf, met de vraag hoe je een betekenisvol leven moet leiden'.
 
Yalom heeft twee werkadressen: een in downtown San Francisco, bovenop Russian Hill. Vanaf de straat waar zijn praktijk is gevestigd, heb je een adembenemend uitzicht op het wereldberoemde gevangeniseiland Alcatraz. Het andere adres is in Palo Alto, zo'n 50 kilometer van San Francisco. Hij ontvangt me op Russian Hill. Ondanks zijn leeftijd, hij is 83, maakt hij een jeugdige indruk, en zijn geestelijke vermogens zijn onverminderd scherp. In het gesprek is hij vriendelijk en relativerend over zijn invloed, maar hij heeft intussen wel een scherpe mening, die ook in zijn werk is terug te vinden.
 
Uw laatste boek, Eendagsvlinders, lijkt een vervolg op het boek waarmee u in de jaren tachtig doorbrak als schrijver voor een lekenpubliek, Scherprechter van de liefde. Wat was de belangrijkste drijfveer om het te schrijven?
 
'Het gaat wat mij betreft nog steeds om dezelfde boodschap: een authentieke, wezenlijke relatie tussen de cliënt en de therapeut gaat aan alles vooraf. Op het moment dat die relatie er is, volgt de rest vanzelf. Je krijgt pas dan de zaken te horen die er echt toe doen voor de cliënt, en dat kunnen heel uiteenlopende dingen zijn. Het gaat niet om mijn interpretatie, maar om wat de cliënt met mijn feedback doet. Ik probeer iets aan te reiken, maar kan eigenlijk nooit voorspellen waartoe dat leidt. En daar probeer ik in mijn boeken iets van te laten zien.'
 
Kunt u een voorbeeld geven van die onvoorspelbare effecten?
 
 Ik stoor me enorm aan al die theoretische verhandelingen over werkingsmechanismen
'In Eendagsvlinders adviseer ik in het gelijknamige verhaal aan twee heel verschillende mannen om Overpeinzingen van de Romeinse keizer Marcus Aurelius te lezen. In het ene geval bedenk ik puur associatief dat het wellicht past bij de man in kwestie. Omdat ik weet dat hij het ook daadwerkelijk zal lezen, moet ik het zelf ook gaan herlezen, omdat het vele jaren geleden is dat ik het heb doorgewerkt.
 
Doordat ik er zo mee bezig ben, kom ik waarschijnlijk op de gedachte om het ook aan een andere cliënt aan te bevelen, een heel ander
type, met totaal andere problemen. 'En wat blijkt? Allebei zijn ze behoorlijk enthousiast over hetgeen ze bij Marcus Aurelius lezen, maar geen van beiden pikt de passages eruit die ik bij ze vind passen. Ze halen er zelf iets uit, en ik heb daar geen invloed op. Maar wel denk ik dat ze het kunnen gebruiken vanwege de relatie die ik met ze heb. Vanuit het vertrouwen dat er tussen ons is, gaan ze ermee aan de slag.'
 
U heeft zo enorm veel ervaring, dan zal het toch geregeld gebeuren dat u snel kunt inschatten waar het probleem van iemand zich bevindt, en wat er nodig is om daar vooruitgang in te boeken?
'Dat is een grote valkuil, je kunt altijd weer verrast worden en het valt ook nooit betrouwbaar te voorspellen hoe een behandeling gaat verlopen. Ik stoor me enorm aan al die theoretische verhandelingen over werkingsmechanismen. Ik heb geen idee hoe het komt dat een behandeling wel of niet werkt, maar wat ik zeker weet is dat een authentieke relatie, een ontmoeting waarin ik als therapeut volledig aanwezig en beschikbaar ben, aan ieder mogelijk succes ten grondslag ligt. En als ik het soms even niet meer weet, grijp ik ook altijd terug naar die relatie. Waar staan we in het hier en nu? Vrijwel altijd kun je vanaf dat punt weer verder.'
 
U beschrijft in de tien verhalen in Eendagsvlinders vooral mensen met wie u een kortdurend behandelcontact had. Is dat bewust?
Die zevenhonderd uur psychoanalyse die ik zelf in een paar jaar onderging, beschouw ik nu als verspeelde tijd. Bullshit.
 
'Sinds enkele jaren doe ik eigenlijk alleen nog maar korte behandelingen, dat heeft vermoedelijk ook met mijn leeftijd te maken. Ik zie elke doordeweekse dag nog altijd drie patiënten, en ik wil me niet vastleggen op langdurige behandelingen. In het verleden heb ik dat wel gedaan, maar ik geloof er ook niet meer zo in. 'Die zevenhonderd uur psychoanalyse die ik zelf in een paar jaar onderging, beschouw ik nu als verspeelde tijd. Bullshit.
 
 Over mijn angst voor de dood, een heel belangrijk thema in mijn leven, is het al die tijd nooit gegaan bijvoorbeeld. Wel ben ik overtuigd dat het vooral voor psychotherapeuten goed is om gedurende hun hele leven af en toe in therapie te gaan. En dan vooral ook verschillende therapievormen op uiteenlopende leeftijden. Maar niet achter elkaar door.'
 
In de huidige tijd is behandeling met cognitieve gedragstherapie de gouden standaard geworden, omdat het zo goed onderzocht is. Wat vindt u daarvan?
 
'Ik vind dat ronduit catastrofaal. Het is goedkoop, mindless en saai. Er is nauwelijks follow-up van al die fragmentarische interventies. Onder druk van accreditatiecommissies en verzekeringsmaatschappijen worden aan hedendaagse psychotherapeuten zeer specifieke technieken geïnstrueerd voor specifieke diagnostische categorieën als depressie, paniekaanvallen of specifieke fobieën. Ik ben bang dat we daardoor de persoon als geheel uit het oog verliezen. Met de verhalen over de tien patiënten in Eendagsvlinders heb ik mede daarom aandacht willen vragen voor een humanistische en holistische aanpak.'


 
U heeft de introductie en popularisering van classificatiesystemen als de DSM meegemaakt. Heeft de DSM ons verder geholpen, bijvoorbeeld in het wetenschappelijker maken van het vak?
 
Ik stel nooit een diagnose, dat is ook helemaal niet nodig.
'Misschien in de zware, klinische psychiatrie, waar medicatie in de behandeling van mensen met een ernstige bipolaire stoornis of heftige psychosen onmisbaar is, maar zeker niet in de psychotherapie. Ik stel nooit een diagnose, dat is ook helemaal niet nodig. 'Dat kunstmatige onderscheid tussen de zogenaamde ziektebeelden - depressies, angststoornissen, et cetera - en persoonlijkheidsstoornissen slaat nergens op. En de enorme placebo-effecten in al die behandelstudies zijn naar mijn idee voor een groot deel ook het gevolg van de relatie tussen de behandelaar en de cliënt: hoe beter die relatie, hoe groter het effect.
'In de opleiding worden de toekomstige collega's gedwongen op een zeer beperkte manier te kijken, maar ik merk dat het tij voorzichtig keert: de artsen die in opleiding zijn tot psychiater krijgen weer meer interesse in psychotherapie, ze willen weten hoe dat werkt. En daar heeft zo'n DSM-systeem niets mee te maken. Af en toe houd ik een lezing op een congres voor psychiaters, en daar zie ik groeiende interesse. Ik ben ook nog steeds betrokken bij het opleiden van toekomstige collega's door intervisie en supervisie te geven.'
 
Is de combinatie nog wel mogelijk, psychiater en psychotherapeut tegelijk zijn?
 
Ik denk ook wel dat de jonge mensen van nu anders zijn dan vijftig jaar geleden
'Ik denk het wel, maar eigenlijk vraag je dat aan de verkeerde persoon. Ik doe alleen psychotherapie en schrijf al jaren geen medicatie meer voor. Die enkele keer dat ik denk dat het voor een cliënt wellicht zinvol is om bijvoorbeeld een antidepressivum te gebruiken, verwijs ik naar een collega. 'Ik heb een enorm geselecteerde groep cliënten: vrijwel allemaal komen ze via mijn boeken, en dat veroorzaakt een flinke vertekening in mijn waarnemingen. Het zijn ook vrijwel altijd oudere mensen. Pas vroeg ik aan een 25-jarige jongedame waarom ze zo vaak van baan was veranderd, en haar reactie was: 'U begrijpt niet hoe het werkt tegenwoordig.' Misschien heeft ze gelijk. Ik denk ook wel dat de jonge mensen van nu anders zijn dan vijftig jaar geleden. Maar de belangrijkste reden waarom mensen in psychotherapie gaan, is volgens mij niet veranderd: ze hebben moeite met relaties, vooral de intieme, en in een geslaagde therapie leren ze hoe het wel moet. Als ze die therapie-ervaring weten te verinnerlijken, dan profiteren ze daarvan in hun dagelijkse leven. Het feit dat ik een medische achtergrond heb, speelt in dit werk nauwelijks nog een rol. Wat dat betreft had ik ook klinisch psycholoog kunnen zijn.'
Hoe verhoudt het schrijverschap zich tot het psychotherapeut zijn?
 
'Het schrijven heeft altijd het vak gediend, dat was al zo in de tijd dat ik leerboeken schreef. Dat is eigenlijk nooit veranderd. Met alles wat ik geschreven heb, wilde ik graag mensen iets leren, ook jongere collega's. Dat onderwijzende zit ook in mijn romans, de verhalende vorm is slechts een manier om te onderwijzen. En het is niet toevallig gekozen: in psychotherapie wordt ook een verhaal geconstrueerd, het narratieve past bij de boeken en het therapeut zijn.'
 
Denkt u tijdens therapiesessies weleens: dit kan ik gebruiken voor een verhaal?
 
Niemand komt herkenbaar in een boek terecht en de mensen waarvan ik het verhaal heb gebruikt, vraag ik van tevoren expliciet om toestemming.
 
'Eigenlijk nooit. Ik maak van ieder gesprek aantekeningen, en die bewaar ik trouw. Op het moment dat ik aan een boek begin, ga ik graven in mijn archieven, selecteren en schaven. Niemand komt herkenbaar in een boek terecht en de mensen waarvan ik het verhaal heb gebruikt, vraag ik van tevoren expliciet om toestemming. 'Alleen Ellie, een patiënte met kanker, die ik maar kort heb kunnen behandelen, omdat haar ziekte haar heel snel fataal werd, wilde expliciet dat haar eigen naam gebruikt zou worden in het verhaal over onze therapie in Eendagsvlinders.'
 
Hoe denkt u over sociale media als Facebook: wat voor effect hebben al die technologische ontwikkelingen op ons?
 
'Het is van alle tijden dat ouderen denken dat we onderweg zijn naar de hel, wat dat betreft is er niets nieuws aan de hand. Dat ik er weinig aandacht aan besteed, heeft ook te maken met het feit dat de meeste behandelingen die ik beschrijf in mijn boeken vaak al jaren geleden hebben plaatsgevonden. 'En het valt me eerlijk gezegd mee hoe goed het mogelijk blijkt te zijn om therapie te doen via Skype.
Op voorhand verwachtte ik er niets van, maar in de praktijk blijkt het toch aardig te werken. Ik heb meerdere cliënten die ik enkel via Skype ken. Wel valt het mijzelf steeds moeilijker om mijn dagelijkse routine vast te houden. 'Naast dat ik vijf keer drie patiënten per week zie, probeer ik iedere dag drie uur te schrijven. Maar doordat ik steeds meer e-mails moet beantwoorden gaat dat steeds lastiger.' (Yalom is dan ook opvallend bereikbaar voor iemand met zijn status: op zijn website staat een direct mailadres, en hij antwoordt ook nog eens prompt op berichten, BB.)
 
Zijn de problemen waarmee mensen u consulteren veranderd in de loop der tijd?
 
'Opnieuw moet ik dan het voorbehoud maken dat ik met een heel selectieve groep mensen werk, mensen die mijn boeken hebben gelezen en die met bepaalde verwachtingen naar me toe komen. En ook vaak mensen die me idealiseren. Die denken dat ik wijs ben vanwege mijn leeftijd. Maar binnen die groep cliënten gaat het eigenlijk om tijdloze vraagstukken, die betrekking hebben op een gebrekkig gevoel van eigenwaarde of moeite om goed te functioneren binnen bepaalde relaties. En met een tatoeage los je dat niet op.'
 
Hoe ziet u de toekomst van de psychotherapie?
 
'Er is veel te veel invloed van de verzekeraars, en dat heeft ertoe geleid dat er te veel op korte termijn wordt gedacht, en op veel te beperkte deelterreinen wordt beoordeeld of een behandeling zinvol is. Dat zal in Nederland niet anders zijn. Ik denk dat dit mede de oorzaak is voor het steeds schaarser worden van prachtige vormen van psychotherapie als groepsbehandeling of gezinstherapie. Goede groepsbehandeling is nauwelijks nog voorhanden, doodzonde. Relatietherapie doe ik zelf niet meer, en het valt me op hoe lastig het is om iemand te vinden waar ik daarvoor naar kan verwijzen.'
Na het lezen van uw roman De Schopenhauer-kuur begon ik ooit een groep die was gemodelleerd naar dit boek. Wat vindt u van zo'n initiatief?
 
'Loopt die groep nog? Nee? Begin dan snel met een nieuwe. En nu zal ik een taxi voor je bellen, want er komt zo dadelijk nog een patiënt, en daarna heb ik mijn maandelijkse intervisiegroep, met allemaal heel goede jonge therapeuten. En geloof me: in dat clubje ben ik lang de beste niet.'
Bestsellers
Irvin Yalom is een van de bekendste psychiaters ter wereld. Hij was hoogleraar aan de universiteit van Stanford en publiceerde aanvankelijk vooral voor vakgenoten, zoals een standaardwerk over groepspsychotherapie. In de afgelopen decennia werd hij beroemd als auteur van boeken voor een algemeen publiek, die steeds refereren aan zijn werk als psychotherapeut. Hij schreef wereldwijde bestsellers als Nietzsches tranen en Tegen de zon in kijken. Al zijn boeken zijn in het Nederlands vertaald en hij heeft een grote schare liefhebbers in Nederland.
 


 
 

woensdag 11 november 2015

Bedrijfsarts weer onder vuur !?!

De bedrijfsarts heeft het niet gemakkelijk tegenwoordig
 
. De scheidslijn tussen zelfreflectie, zelfkritiek en zelfkastijding lijkt flinterdun.

Ter illustratie daarvan het onderstaande bericht van Arbo Online - 3 nov 2015

http://arbo-online.nl/bedrijfsarts-weer-onder-vuur/

 

 
                          
 
03-11-2015
 
Bedrijfsarts weer onder vuur
 
De bedrijfsarts hoort ongehinderd toegang te hebben tot de werkplek. Bovendien moeten alle werkenden een arbeidsomstandighedenspreekuur kunnen bezoeken, ook als ze (nog) niet ziek zijn.
Dat stelt de Nederlandse Vereniging voor Arbeids- en Bedrijfsgeneeskunde (NVAB) in een reactie op een uitzending van het televisieprogramma De Monitor.

Steken laten vallen

In het programma kwam naar voren dat bedrijfsartsen regelmatig steken laten vallen als het gaat om het tijdig signaleren van beroepsziekten. De NVAB onderschrijft dit probleem. Verder zou de kennis van bedrijfsartsen over beroepsziekten gebrekkig zijn en – daar is ‘t ie weer – hun onafhankelijke positie discutabel. In het programma kwam ook een bedrijfsarts aan het woord die zijn ambt vaarwel had gezegd omdat hij naar eigen zeggen zijn werk niet kon verenigen met zijn beroepsethiek.

Contract

Werkgevers zijn volgens een nieuw wetsvoorstel verplicht om een contract af te sluiten met een arbodienst of een bedrijfsarts. Volgens de NVAB moet er binnen de contracten ruimte zijn voor het uitvoeren van preventieve taken. “Het vaststellen van een wettelijk minimumcontract, zoals minister Asscher heeft voorgesteld, zal hiervoor een ondergrens vormen. De NVAB juicht in dit kader ook de ingevoerde integriteitsverklaring van arbodiensten toe. Bedrijfsartsen die menen dat er onvoldoende ruimte is om hun professionaliteit in te vullen, kunnen zich hierop beroepen”, schrijft de vereniging.

Betrouwbaar beeld

Om een betrouwbaar beeld te krijgen van de beroepsziekten in Nederland, is het noodzakelijk dat bedrijfsartsen deze melden. Het aantal bedrijfsartsen dat dit ook werkelijk doet, is in 2014 met 50 procent gestegen. Hierdoor ontstond een toename van het aantal meldingen van beroepsziekten met 30 procent.
 
Toch vindt de NVAB dat het melden van beroepsziekten eigenlijk de taak is van de werkgever. De werkgever is nu al verantwoordelijk voor het melden van arbeidsongevallen. De bedrijfsarts zou dan verantwoordelijk zijn voor het medisch-inhoudelijke deel van de melding.
 
 
 
> Kijk hier naar de reactie van de NVAB in de uitzending van De Monitor

 
> TIP: Meer weten over (het melden van) beroepsziekten en de rol van de bedrijfsarts? Kom op 17 november naar Het risico van het vak, congres over beroepsziekten.

woensdag 4 november 2015

Beroepsziekten in de praktijk - de nasleep van de uitzending De Monitor over rol bedrijfsarts en live te volgen casus Smit Draad - de laatste stand van zaken


NEWSDESK DE WERKPLAATS

BROEDPLAATS - DENKTANK VAN DAT KAN ANDERS/DE NIEUWE BEDRIJFSARTS
Woensdag 4 november 2015
 
 
 
 
 
 
De uitzending De Monitor
 
De nasleep

 
Veel reacties zijn te noteren naar aanleiding van de uitzending De Monitor over beroepsziekten en de rol/functie van de bedrijfsarts
 
NVAB benadrukt nog eens haar visie:
 
'Het is een professionele taak en een maatschappelijke verantwoordelijkheid van de bedrijfsarts die is opgenomen in de tien kernwaarden van de NVAB. De NVAB stimuleert bedrijfsartsen beroepsziekten op te sporen en te melden en maakt zich hard om de randvoorwaarden hiervoor te verbeteren en te borgen'
 
'De NVAB vindt dat de verantwoordelijkheid voor het melden van beroepsziekten bij de werkgever moet liggen (zoals bijvoorbeeld ook bij arbeidsongevallen het geval is), waarbij de bedrijfsarts het medisch inhoudelijk deel van de melding blijft verzorgen. Daarbij steunen wij bedrijfsartsen door het begrenzen van het speelveld met kernwaarden, professionele richtlijnen en andere instrumenten voor de kwaliteit van het handelen van de bedrijfsarts'
 
Oval:
 
'Wij pleiten voor meer ‘factfinding’ over beroepsziekten op basis van objectief en herhaald dossieronderzoek. Om de kennis over beroepsziekten te vergroten en de ontwikkeling beter te kunnen monitoren kan periodiek objectief onderzoek worden uitgevoerd op basis van een goede steekproef (met inachtneming van privacyaspecten) van dossiers bij werkgevers/arbodiensten. Dan wordt niet meer op basis van meldingen vanuit bedrijfsartsen, maar op basis van concrete dossiers de feitelijke situatie rondom beroepsziekten in beeld wordt gebracht.'


 
 
 

Gisteren was er de openhartige mail van Elianne van Veelen te lezen op de site van De Monitor. Dat heeft de nodige stof doen opwaaien en aanzet tot denken gegeven.


Voor de goede orde: nogmaals terug te lezen via deze link:


Dit nadat Herman Spanjaard - vice voorzitter namens NVAB - in dit programma - ook even openhartig én voor de camera - commentaar en antwoord gaf op de prangende vragen van onderzoeksjournalist en presentator Teun van de Keuken had gegeven.

Nogmaals terug zien: zie deze link - de korte versie


De mogelijke toekomst ?

Aandacht voor deze actuele lopende casus: Smit Draad te Nijmegen

Korte samenvatting van het voorafgaande:
Dossier Smit Draad

Nadat 9 werknemers van kabelfabrikant Smit Draad aangifte hebben gedaan bij het Openbaar Ministerie (OM) - 8 juli 2015 - ligt het Nijmeegse bedrijf onder vuur.

De leiding van Smit Draad zou willens en wetens de werknemers hebben blootgesteld aan gevaarlijke stoffen. Of het tot een rechtszaak komt, is afhankelijk van onderzoek door het OM.

 
Bijna live te volgen bij De Gelderlander

link:
http://www.gelderlander.nl/extra/dossiers/smit-draad

----------------------------------------------
 

Het korte overzicht- op hoofdlijnen- van start 8 juli tot aan 30 oktober 2015

8 juli      2015       : werknemers doen aangifte

Casus wordt aangezwengeld in uitzending Nieuwsuur - 8 juli 2015

http://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2045867-zieke-werknemers-doen-aangifte-tegen-metaalbedrijf.html?title=zieke-werknemers-doen-aangifte-tegen-metaalbedrijf
 

11 juli 2015, 06:45 : Smit Draad houdt loon 2 zieke werknemers in 

 
22 juli 2015, 06:57  : Smit Draad lijkt klachten zieke werknemers te erkennen


24 juli 2015, 07:02  : Smit Draad betaalt medisch onderzoek personeel 

 

25 juli 2015, 12:00   : Het werd er in al die jaren niet beter op bij Smit Draad 

 

25 juli 2015, 12:00    : 'Bij 1 geval kun je nog denken: toeval' 

 

30 juli 2015, 06:30   : Ondernemingsraad Smit Draad zegt vertrouwen in directeur op

 

5 augustus 2015, 06    :  Inspectie onderzoekt arbeidsomstandigheden Smit Draad 


6 augustus 2015, 17    : Smit Draad pakt ziekmakende fabriek aan 

 

10 augustus 2015,      : FNV:medisch onderzoek nodig voor 23 werknemers Smit Draad 

 
18 augustus 2015, 06:58 : Bedrijfsarts stapt op bij Smit Draad in Nijmegen

 

22 augustus 2015, 07:00 : Beuningse werknemer Smit Draad vecht ontslag aan 

 

10 september 2015, 06:55 :  Personeel Smit Draad wil af van toxicoloog 

 

11 oktober 2015, 22.39  : Directeur met 'tijdelijk' verlof

 

30 oktober 2015, 07.05  : Arbeidsinspectie pakt misstanden bij Smit Draad aan

 

 ------------------------------------------

30 oktober 2015: Arbeidsinspectie pakt misstanden bij Smit Draad aan
De Gelderlander
 
NIJMEGEN - Het Nijmeegse bedrijf Smit Draad moet binnen 2 maanden tal van misstanden aanpakken op de werkvloer. Zo niet, dan volgen boetes voor de kabelproducent. Dat stelt de Inspectie SZW, voorheen de arbeidsinspectie.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 

Eerdere reacties van de hoofdrolspelers
 
Smit Draad:
Eerdere reacties van Smit Draad - in te zien/te lezen bij persbericht (6 augustus 2015 ) en persverklaring ( 29 juli 2015)

zie link: http://www.smitdraad.nl/index.php/news

Korte impressie van Smit Draad is te zien in deze bedrijfs film-video

http://www.smitdraad.nl/index.php/film-impression

 
 
 
FNV
Eerdere reactie van FNV Metaal: werknemers smit draad bewust bloot gesteld aan gevaarlijke stoffen , en : arbo arts behandelt onjuist
 
http://www.fnv.nl/sector-en-cao/alle-sectoren/metaal/nieuws/1088110-werknemers_smit_draad_bewust_bloot_gesteld_gevaarlijke_stoffen/

 
 
De betreffende arbodienst: De Bedrijfspoli
Geen nieuwsreactie op de site van De Bedrijfspoli te vinden naar aanleiding van bovenstaande problematiek
http://www.debedrijfspoli.nl/nieuws

 
Wel is er dit bericht van 2 juli 2015 - vlak voor het incident terug te vinden

Bedrijfsartsenvak suf ?
http://www.debedrijfspoli.nl/nieuws/Bedrijfsartsenvak-suf-De-leukste-bedrijfsartsen-werken-bij-De-Bedrijfspoli


Inspectie SZW - op 4 november nog geen publiek gemaakte reactie beschikbaar

http://www.inspectieszw.nl/actueel/nieuwsberichten/

 
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
18 augustus 2015 Bedrijfsarts stapt op bij Smit Draad in Nijmegen -
De Gelderlander

NIJMEGEN - De in opspraak geraakte kabelmaker Smit Draad moet op zoek naar een nieuwe bedrijfsarts. De ondernemingsraad (OR) heeft geen vertrouwen in het gezondheidsonderzoek van arbodienst De Bedrijfspoli. Die heeft daarop de overeenkomst met het Nijmeegse bedrijf beëindigd.

'Ons draagvlak is onvoldoende geworden bij Smit Draad' - aldus De Bedrijfspoli

De Bedrijfspoli heeft in opdracht van de directie van Smit Draad een opzet gemaakt van een groot gezondheidsonderzoek onder alle 115 medewerkers. De OR was daarvan niet op de hoogte gesteld door de directie. "Dat had wel moeten gebeuren. Ons draagvlak is daarmee onvoldoende geworden bij Smit Draad", aldus directeur Johan Spierings van De Bedrijfspoli. Het contract met de kabelfabriek liep nog tot 2016.

Gevaarlijke stoffen
Smit Draad wordt beticht van slechte arbeidsomstandigheden. 9 werknemers hebben bij justitie aangifte gedaan tegen de directie. Die zou willens en wetens medewerkers hebben blootgesteld aan gevaarlijke stoffen. Eerder zegden 5 werknemers het vertrouwen op in de bedrijfsarts van De Bedrijfspoli.

Geen overleg
"De arbodienst had zelf met de OR contact op kunnen nemen", reageert FNV-vakbondsman Jan de Jong. "De Bedrijfspoli is niet alleen verantwoording schuldig aan de directie, maar ook aan de werknemers. Wij als FNV wisten ook van niks, terwijl we op de hoogte gehouden zouden worden. Ze zijn op eigen houtje aan de slag gegaan, er was geen overleg."

Stroomversnelling
Volgens Spierings kwamen zaken in een stroomversnelling nadat er anderhalf week geleden een akkoord was bereikt over aanpak van de arbeidsomstandigheden. "We zijn met de voorbereidingen begonnen in opdracht van de directie. Alle werknemers hebben we overigens begin juli ook verteld over het gezondheidsonderzoek."

OR-voorzitter Marc Wijshake was maandag niet bereikbaar voor een reactie.

dinsdag 3 november 2015

Ziek door het werk en de rol van de bedrijfsarts - overdenkingen naar aanleiding van de derde uitzending van De Monitor over de rol van de bedrijfsarts

Afgelopen zondag zond KRO NCRV De Monitor haar derde uitzending uit, waarin de rol en positie van de bedrijfsarts centraal stond. Licht ontluisterend dus
 
1. Nogmaals zien ? Dat kan !
 
Voor wie het de uitzending heeft gemist en/of het nog een keer wil bekijken.
 
 
 
 
 
 
Zie de link naar uitzending gemist:
 
http://demonitor.ncrv.nl/uitzendingen/de-bedrijfsarts-en-zorgdeclaraties
 
meer in het algemeen:
http://demonitor.ncrv.nl/ziek-door-mijn-werk
2. Openhartige reactie van bedrijfsarts Elianne van Veelen
 
Aantal opvallende uitspraken, die het overdenken meer dan waard zijn
 
'Ik doe dit- mijn werk- omdat bedrijfsarts het leukste vak van de wereld is'
 
mooi citaat van Benjamin Franklin wordt aangehaald:
'an ounce of prevention is worth a pound of cure'
                                 
Ja, mijn positie staat onder druk bij een werkgever die niet wil investeren, die zet zijn mensen onderdruk. En dus ook mij.  Maar als je een werkgever hebt die zijn medewerkers ziet als grootste kapitaal, merk in niets van die druk. dan ik onafhankelijk mijn werk doen.
 
...kwam ik erachter dat ik de werkomstandigheden van werknemers die werken bij een werkgever die nul komma nul in mensen wil investeren, niet kan veranderen. Ik kan werkgevers niet dwingen ....
 
'Er zijn zoveel bedrijfsartsen die zich alleen maar in het hoekje van verzuimbegeleiding laten drukken en niet verder komen dan een oordeel geven over beperkingen en de prognose van de verzuimduur'
 
'Ik schaam me dan  soms voor mijn eigen beroepsgroep'
 
'Als bedrijfsarts heb ik gekozen alleen nog maar voor klanten te wreken die hun medewerkers als grootste kapitaal zien'
 
'over kankergevallen: wat je niet kent, hérken je niet'
'Het is dat ik maar twee handen en één mond heb- maar er is nog zoveel te verbeteren'
 
...als bedrijfsarts wordt je dan onderdeel van een juridisch spel, waarin je door beide partijen als pion wordt gebruikt tegen de ander..'
 
 
'Er zijn heel wat beroepsgebonden aandoeningen. waarbij het werk zeker meegespeeld heeft in het ontstaan, maar waarbij de werkbelasting niet enige belasting is geweest... In welke mate is burn out dan door het werk bepaald ?
 
 
'ik kan heel goed signaleren of een aandoening mogelijk, waarschijnlijk of mede door het werk wordt veroorzaakt, dat is niet moeilijk. Maar als het gaat om de mate daarvan bv in een percentage uitdrukken, dan vind ik dat je die beoordeling moet overlaten aan een ander.
 
 
Tja- wat maakt een 'goede' bedrijfsarts- dit is het (denk)model van De Nieuwe Bedrijfsarts