donderdag 23 augustus 2012

De zorg: hoeveel extra is het ons waard ? nieuw - zeer aardig - rapport van VWS

Kosten van de zorg - weekend literatuur

De kosten van de zorg stijgen explostief . Dat kan onderhand niemand - zeker niet de oplettende kranten lezer - meer ontgaan zijn. De zorg wordt daardoor hét verkiezingsitem van 2012: alles komt daar namelijk in samen: gezondheid, zorg, dood of leven, wel/niet keuzes durven te maken. Van belang dus om alles weer eens mooi op een rijtje te hebben om goed de discussie te kunnen voeren.

De zorg: hoeveel extra is het ons waard ?
Recent bracht het Ministerie van VWS een erg aardig en zeer publieksvriendelijk boekwerkje uit met een uitgebreid overzicht van de kosten van de zorg.

Verplicht leesvoer voor in het weekend zo vlak voor de verkiezingen ! Download hier het rapport.

Werkscan - een nieuw instrument ? lees rapport van Astri

De Werkscan - opzet en achtergronden.

Velen zijn op zoek naar dé heilige graal van verzuim en reintegratie, hét ultieme instrument om het werkvermogen te kunnen meten. De Finse Workability Index (wai) lijkt deze positie vooralsnog in Nederland te hebben verworven. Maar er is ook kritiek op. En soms geen malse.

Variant WAi
Anderen borduren op het het basisconcept verder. Dat lijkt de opzet van de Werkscan, een instrument uit de koker van de Nederlandse Vereniging van Arbeidsdeskundigen. Dit voorjaar rondde het onderzoeksbureau Astri een gebruikerstest bij een 14-tal arbeidsdeskundigen af en maakte daar een interessant verslag van.

De Werkscan kent de volgende doelen - zo valt er in dit rapport te lezen
  • De Werkscan moet werkenden periodiek een beeld geven van hun werkvermogen: de balans tussen de eisen die het werk stelt (gezondheid, kennis en vaardigheden etc.) en de belastbaarheid op dit moment (huidige gezondheid, opleidingsniveau, kennis en vaardigheden, combinatie werk en privé etc.) en de voornaamste factoren die deze balans momenteel of op korte of lange termijn dreigen te verstoren;
  • De Werkscan moet werkenden concrete en haalbare actiepunten opleveren waarmee het werkvermogen voor de korte en langere termijn kan worden gestimuleerd;
  • De Werkscan moet de individuele verantwoordelijkheid van werkenden stimuleren alsmede de werkende aanzetten tot het zelfstandig, of met ondersteuning, opvolgen van de benoemde actiepunten;
  • De Werkscan moet de kwaliteit en effectiviteit van de dienstverlening van professionals die de werkscan toepassen vergroten.  

Maar: hoe ziet de werkscan er nu concreet uit ? kan ik hem zelf eens uittesten ? hoe staat het met mijn eigen werkvermogen eigenlijk,en klopt dat een beetje met mijn eigen perceptie ?Aaan deslag dus: Deze werkscan kan nu bewonderd, gelezen en uitgetest worden: download het rapport en bekijk pagina 43 tm 48

Opmerking - tijdsbesteding werkscan: 3 uur
De berekende tijdsbesteding is 3 uur, te verdelen in half uur voorwerk, 1.5 uur voor scan en gesprek, gevolgd door 1 uur voor verslag. De prijs voor de werkscan lijkt daarmee ergens tussen de 200-250 euro te liggen.

Waarom niet gratis ter beschikking gesteld op internet ?
Net als bij de Wai snap ik eigenlijk niet waarom dergelijke instrumenten niet op het internet worden gezet (gratis en open source) zodat zelfmanagement echt wordt gestimuleerd.

Toch: aardig rapport en mogelijk interessant instrument




VUmc ruzie en de esclatieladder

Van meningsverschil naar wrcvel; van milde ruzie naar harde confrontaties en eindigend in 'total war'. De escalatie ladder wordt bestegen. Het is elke dag ergens in BV Nederland waar te nemen.Vandaag dus overduidelijk in VUmc. Ook de bedrijfsarts heeft er vrijwel wekelijks mee te maken. Iedereen is niet bevlogen dus, maar vooral Shakespeariaans bezig.

Onderstaand reactie na eerste ronde berichtgeving over het casus VUmc met de stand anno do 23 augustud. De hoofdstukken daarna kennen we nog niet, want die worden de komende dagen- weken - maanden nog  geschreven. Het zal uiteindelijk wel een dik boekwerkje worden is de verwachting en prognose.

Een onvolledig bestuurlijk proces – part 2 ?

De VUmc casus - resumé van het voorafgaande tot zoverre:

De situatie lijkt na lezing van eerste ronde berichten helder, toch ? Dikke ruzie tussen de verschillende dokters op het VUmc. Dit is al langer gaande ( wellicht 1 jaar – mogelijk noglanger ? ).

Meningsverschillen evalueren naar stadium van ruzie én de escalatieladder ( google deze eens ter informatie) wordt verder bestegen.

Eén van de (hoofdrol ?)spelers neemt de rol van klokkenluider op zich en komt daarmee in positie van gebeten hond. Zaak loopt nu definitief uit de hand.

Allerlei partijen - andere collega's, werkvloer, RvB, IGZ - bemoeien zich ermee: gele en rode kaarten worden uitgedeeld. Beterschap beloofd. Over tot de orde van de dag en gedraag je als normale kerels is het adagium.

Maar de-zand-erover-strategie blijkt niet te werken: brandbrief wordt geformuleerd en verstuurd ( maar niet naar IGZ ?). Mediation groep wordt erbij gehaald maar stuit op teveel weerstand. Dit rapport is tot nu toe niet openbaar gemaakt( opmerkelijk)

IGZ zegt pas op 20 aug nader te zijn geïnformeerd. Uiterst curieus: kwestie van ziende blind en horende doof ? Externe groep (Argos) is wél ingelicht door een speler in deze, want hebben vertrouwelijk rapport toegespeeld gekregen. Is daarbij de IGZ bewust (?) overgeslagen. Maar met welke bedoeling ?

Velen ( Minister, IGZ, Patienten clubs) zeggen nu (?) dat het onacceptabel is en dat er sprake is van een niet meer werkbare situatie/arbeidsrelaties. Gemakkelijk scoren als de bal al in het net ligt. Valt toch allemaal wel meer mee, zegt RvB, want één van de hoofdrolspelers zit ziek thuis en speelt actief schijnbaar niet (?) meer mee, zegt/denkt/hoopt RvB.

Deze VUmc casus vertoont veel overeenkomsten met Radboud casus (2005). Het eindrapport van de Onderzoeksraad van Pieter van Vollenhoven in deze casus is absolute basisliteratuur in deze kwestie. Google: Een onvolledig bestuurlijk proces: - hartchirurgie in UMC St Radboud.

Commentaar DNB zoals geplaatst op weblog Medisch Contact - woe 22 aug 2012

Onderstaand de Escalatieladder:
VuMc lijkt in fase negen te zijn beland

zondag 12 augustus 2012

Achmea Vitale - overname of fusie met Zorg voor de zaak netwerk ? afgerond op 19 juli 2012 - business case nummer 1

De overname van Achmea Vitale door het Zorg voor de Zaak netwerk van Marius Touwen lijkt geheel rond te zijn, blijkend uit onderstaand FD krantenartikel, als ook uit persberichten van de beide organisaties.

Is het een overname ( ja) of een fusie ( klinkt veel aantrekkelijker, toch). Een fusie, aldus koper Marius Touwen.

De Nieuwe bedrijfsarts presenteert business case nummer 1 - vers van de pers
oefening: pak pen en papier, schrijf ultra kort op
ronde 1: 
* wie zijn de dealende partijen ?
* wat weet ik van beide partijen
* wie zijn de sleutelspelers - spelbepalers -en wat weet ik over hen ?

* hoe ziet de deal eruit ? wie doet wat tegen welke prijs/aanbod
* waarom vindt de deal plaats
* waarom vindt die nu plaats ? en niet een jaar geleden of volgend jaar ?
* welke argumenten hanteren de verschillende partijen ?

 ronde 2:
* lees het FD artikel
* en loop de eerste rij vragen nog eens langs
* wat weet ik nu meer ?
* wat weet ik niet nog steeds niet
* over welke losse eindjes wordt niets gezegd ? 

ronde drie
* constatering: ik zit nog met wat blinde en witte vlekken - onbeantwoorde, maar wel relevante vragen
* denk na waar de ontbrekende informatie ergens anders vandaan te halen is

ronde vier:
* trek informatie via andere kanalen na
* maar lijstje wat je te weten bent gekomen
* wat ontbreekt er nu nog
* welke andere vragen zijn er plotseling opgedoken

ronde vijf:
* we starten weer van voren af aan 
 
Lees dus het onderstaande bericht zorgvuldig en let vooral op de formuleringen; maar ook op wat juist wordt nagelaten te vertellen. Hamvraag voor aan het eind is: op welke vragen heb ik nog geen antwoord gekregen? en waarom zou dat nu zijn ?

bron: FD 19 juli 2012 - blz 12

Samen beter opgewassen tegen de slechte arbomarkt
Geschreven door: Van onze redacteuren
Meer volume

Amsterdam

Fusie of overname? Voor Marius Touwen, directeur-eigenaar van arbodienstverlener Zorg van de Zaak Netwerk, stond de keuze meteen al vast. Geen overname maar een fusie met arbodienst Achmea Vitale zal de meeste vruchten afwerpen.

‘Onze sector verkeert in zwaar weer en dat noopt tot het samenbrengen van krachten.’ de combinatie, die begin deze maand is gevormd, is goed voor circa € 150 mln omzet, een brutobedrijfsresultaat (ebitda) van € 5 mln en 1500 werknemers van wie circa 500 artsen. de fusie wordt gedreven door de markt, zegt Touwen. Behalve Zorg van de Zaak moesten ook Arbo Unie en 365, samen goed voor 80% van de markt, saneren vanwege rode cijfers. Want bedrijven doen vanwege de gure economie minder vaak een beroep op maatschappelijk werkers, psychologen en veiligheidsdeskundigen.

Bovendien spelen naweeën van de marktliberalisering van 2005 de arbodiensten nog steeds parten.

Sinds werkgevers niet langer verplicht zijn om voor zieke werknemers bij een arbodienst aan te kloppen, is de markt overspoeld door zzp’ers en kleine instellingen die specifieke arbodiensten aanbieden tegen een lager uurtarief.

Touwen voorziet ‘donker weer’ de komende jaren. Hij kiest daarom met Vitale, afkomstig van zorgverzekeraar Achmea, voor een vlucht naar voren. Technisch gezien is het een overname, aangezien Zorg van de Zaak Netwerk de circa 650 personeelsleden, de crediteuren en de debiteuren van Achmea Vitale overneemt.

Toch spreekt Touwen niet van een acquisitie. Want hij wil af van het rolpatroon van een ‘harde’ overname. ‘Bij zo’n transactie is er een bovenliggende partij die de overgenomen partij de identiteit ontneemt. die stuurt het management weg en wijzigt de structuren om er één bedrijf van te maken. dat doe ik niet, want daar win ik niets mee.’

‘Het is geen overname uit kracht om hoe dan ook marktleider te worden. Er is een algemeen gevoel onder onze mensen dat je gezamenlijk meer overlevingskans hebt dan afzonderlijk. In de filialen van Vitale ontmoet ik nu niet de beruchte aankoopweerstand, maar opgeluchte mensen omdat ze bij een vergelijkbare partij zijn gekomen.’

Touwen weerspreekt dat de winst van de fusie moet komen uit het beperken van doublures. Bijvoorbeeld het samenvoegen van kantoren levert volgens hem ‘bijna niets op’, omdat allerlei inefficiënties al eerder zijn weggesneden. de potentie van de fusie zit veeleer in het tot stand komen van meer volume, opdat Zorg van de Zaak Netwerk landelijk herkenbare producten kan bieden met meer toegevoegde waarde dan doorsneediensten. ‘dan kan ik concurreren tegen al die kleine bureautjes.’ de tot stand gebrachte fusie maakt Touwen intussen ‘verantwoordelijk voor 1,6 miljoen werknemers in Nederland’. Zijn wens is dat het fusiebedrijf over circa vijf jaar als een stabiel familiebedrijf in de markt staat met een ebitda van 8% tot 12% van de omzet.

Met het oog op die toekomst wordt het bedrijf binnenkort een structuur-bv opgezet, waarbij de aandeelhouder op grotere afstand staat en benoeming en ontslag van de statutaire directie is voorbehouden aan de raad van commissarissen (met als voorzitter VVd-coryfee Ed Nijpels) en de vergadering van aandeelhouders.

Touwen, die bijna 100% houdt in het fusiebedrijf, weet zich in de aanloop naar de toekomst bijgestaan door zijn zoon, die momenteel chef ICT is bij Zorg van de Zaak en door zijn dochter die optreedt als huisadvocaat.

Gids voor nieuwe arbotijdperk 2012



De Gids voor het nieuwe arbo tijdperk - 2012 - aanrader !

Op 5 juli werd de nieuwe Gids voor het arbotijdperk gepresenteerd door de makers Reijer Pille en Dianne van der Putte, beiden van de Falke en Verbaan Groep. Dit is een volledige up date van de eerdere uitgave uit 2007 waarin de Falke en Verbaan Groep haar befaamde kwadranten model voor arbodienstverleners presenteerde. Dit kwadranten model bleek een erg nuttig en handig instrument voor bedrijven en organisaties om tot een keuze voor een passende vorm van  arbodienstverlening te komen.En dat bleek geen overbodige luxe, want veel bedrijven worstelden zichtbaar met deze materie.

Een bedrijf kan nu grofweg kiezen uit een vijftal varianten/opties:
kwadrant 1: volledige uitbesteding aan gecertificeerde arbodienst en alles standaard geregeld - kort samengevat: het ' geen omkijken aan of ik wil er geen buikpijn van hebben' model.

kwadrant 2: gericht inkopen op basis van pakketten -deels intern geregeld en deels extern ingekocht - het hybride 'beetje van dit en dat'  model met soms een SLA ( Service Level Agreement)

kwadrant 3: alles intern geregeld - dus eigen regie model
kwadrant 4: variant van drie, maar met professionals in the lead

kwadrant 5: het cafetaria model: maatwerk in uitbesteding

De keuze kan aan de hand van een vijfstappen plan worden gemaakt:
1. welke visie heeft de organisatie ten aanzien van  HRM en AVR ( arbo verzuim en reintegratie)
2. op welke wijze wenst de organisatie de strategische steun te regelen ?
3. wat is de visie van de organisatie met betrekking tot het case management ?
4. welk arbodienstverleningsconcept verkiest de organisatie ?
5. welke kwadrant lijkt/is de meest passende kwadrant van arbodienstverlening ?

Dat lijkt een ABC-tje maar blijkt in de praktijk nog niet zo eenvoudig, want het veronderstelt veel in-en doorzicht in de plussen en minnen van de eigen organisatie.

Al met al: een erg aardige gids, met de laatste informatie /overzichten op een rijtje. Een aanrader !

Neem bijvoorbeeld het interessante en intrigerende onderstaande discussiepunten lijstje, met kort commentaar van ondergetekende
1. is privacy opnieuw een issue in arboland ? men denke aan de explosieve Zembla uitzendingen van dit voorjaar - hamvraag nu is:  volgt er een deel 3 in het najaar ?

2. het arbeidsomstandigheden spreekuur - dit is de afdeling klein bier: kost weinig,en levert veel op, dus .... terug van weggeweest ?

3. is de bedrijfsarts een werkgevers of werknemers arts of  'gewoon' een onafhankelijke adviseur ?  over hoe een beroepsgroep zelf ruis creeërt en introduceert en vervolgens niet meer weet hoe zich uit die discussie te wurmen en het positioneren geheel aan andere partijen overlaat - een intrigerende vorm van zelfbevlekking ? maar ja: hoe nu verder ? What a mess !

4. is de huidige financiering van de bedrijfsgezondheidszorg aan herijking toe ?  over de intrigerende vraag - om het maar eens wat breder te formuleren -de reallocatie van de lusten en de lasten. In concreto betekent dit heel eenvoudig gesteld: hoe laten we de overheid, ergo: wij de belastingbetalers - meer betalen ter verhoging van de eigen lusten (gegarandeerde omzet en volume). Deze discussie wordt in het komende najaar vervolgt cq beëindigd middels een brief van de staatssecretaris.

5. case management bureau's de wereld uit - om te beginnen in Nederland ? het lijkt erop dat de combinatie FNV/NVAB daarop aan stuurt. Maar de leidende vraag daarbij is eigenlijk: waarom zijn dit soort bedrijven ook al weer ontstaan ?  Allemaal terug te lezen in de Gids.





De vermoeide samenleving: over het waarom van de burn out, adhd, depressie en border line

Yes, we can ! - een zomeroverdenking

Afgelopen week kwam ik - al snuffelend-  bij mijn vaste boekhandel Snoek te Rotterdam bij toeval (?) op de leestafel het boekje 'De vermoeide samenleving' van een zekere meneer Han tegen.

Die Han blijkt van huis filosoof te zijn. Het is een dun boekwerkje, type essay. Slechts 60 kleine pagina's dik
'Elk tijdperk kent zijn eigen ziektes. Het bacteriële tijdperk eindigde met de antibiotica.De 21-ste eeuw wordt de eeuw van het neurale tijdperk, aldus Han, met neuroziekten als depressie, adhd, borderline en burn out'. Ik was meteen geïnteresseerd, want mijn spreekkamer stroomt over van de burn outs.
 
Han blijkt mooi te kunnen beschrijven: 'De vroegere samenleving bestond uit hospitalen, gestichten, gevangenissen, kazernes en fabrieken.Nu zijn er de fitness studios, kantoortorens, banken, vliegvelden en niet te vergeten de shopping malls. De mensen van nu zijn geen ondergeschikten meer, maar high potentials, geen gehoorzaamheidssubjecten, maar prestatieobjecten. Ze zijn de ondernemer van hun eigen ik.  Tja, dit komt me bekend voor. De Tjakka types dus.

Yes, we can ?!?
De wij vorm van de bezwering van Yes, we can is volgens deze Zuid Koreaanse Duitse Han de ultieme formulering voor het positieve karakter van huidige prestatie samenleving. We kunnen alles, maar doen dus altijd te weinig en blijven falend met onszelf zitten.Geen verboden, geboden en regulering meer- zoals vroeger, maar nu zijn initiatief, motivatie en projectdenken de motoren van ons doen. Het resultaat is echter een totaal  'oververmoeide samenleving'. Gaan we bevlogen ten onder ? Draven we te ver door in ons doen ?
Stof tot nadenken dus.
Zijn we als Icarus ? Ik ben er nog niet uit. Even door denken dus maar.