donderdag 30 april 2015

Discussie over loondoorbetaling bij ziekte - meer weten ?

Al ruim anderhalf jaar speelt de discussie over loondoorbetaling bij ziekte. Aanvankelijk alleen bij de insiders. Getuige de TPE digitaal mini special daarover ( zie verdere hieronder). Meer weten:




Inleiding: Loondoorbetaling bij ziekte

Pierre Koning
 
 
Sinds 2003 is sprake van een spectaculaire daling in de jaarlijkse instroom in ziek-te- en arbeidsongeschiktheid, van circa 120 duizend in 2002 naar circa 40 duizend personen nu. De Jong en Velema (2010) spreken in dit verband dan ook wel van de overgang van het ‘WAO-debakel’ naar het ‘WIA-mirakel’.1

Dit stemt velen tot tevredenheid, en trekt inmiddels ook in het buitenland volop de aandacht. Het stelsel is niet alleen strenger geworden en omgeven door meer keuringshobbels – denk daarbij aan de Wet verbetering poortwachter (Wvp) – maar ook prikkelender voor zowel werkgevers als werknemers.

Vooral voor werkgevers is die prikkel al heel snel voelbaar, namelijk door de loondoorbetaling in de eerste twee ziektejaren.

In dit licht bezien is het misschien verrassend te constateren dat juist werkgeversprikkels bij ziekte onderwerp van discussie is in dit mini-thema in de huidige editie van TPEdigitaal. Toch is dat niet zo. Nu de economische crisis al enige jaren voortduurt, rijst namelijk de vraag of werkgevers met beperkte financiële buffers de financiële risico’s van ziekte nog wel kunnen dragen.

Dit geldt vooral als werkgevers nauwelijks kunnen sturen op preventie en re-integratie. Er is dan ook twijfel over het belangrijkste ‘werkzame bestanddeel’ van het huidige model voor ziekte- en arbeidsongeschiktheid dat we kennen in Nederland: een actieve, verantwoordelijke rol van de werkgever.

Die rol zal minder evident worden als het belang van de flexibele arbeidsmarkt – zonder aanwijsbare eenduidig verantwoordelijke werkgever – zal blijven groeien. Of sterker nog: het zou kunnen zijn dat de groei in flexibele arbeid de resultante is van werkgeversprikkels die gemoeid zijn met de vaste contracten. Werkgevers zien dit dan als de meest logische uitweg om financiële ri-sico’s van loondoorbetaling en WIA-lasten van premiedifferentiatie in te perken.

Dè beleidsvraag is dan ook of werkgeversprikkels bij ziekte niet te zwaar zijn aangezet: zijn slimmere, meer gerichte prikkels denkbaar, met minder (onnodig) ri-sico voor de werkgever?

In deze uitgave van TPEdigitaal richten drie artikelen zich op deze vraag. Veel van de auteurs hebben hun sporen verdiend in dit weerbarstige dossier. Zij zijn zich dan ook ten volle bewust van de complexiteit van hun opdracht, en het gegeven dat empirische kennis – met name over de nadelen van werkgeversprikkels – vooralsnog te wensen overlaat. Tegelijkertijd achten allen het waarschijnlijk dat die nadelen er ook zijn.



http://www.tpedigitaal.nl/archief/3-2013/

Minithema: Loondoorbetaling bij ziekte
2013 jaargang 7(3)

Inhoudsopgave 7(3)

TPEdigitaal 2013 jaargang 7(3) pagina i-ii
Artikel (PDF)

Colofon

TPEdigitaal 2013 jaargang 7(3) pagina iii-iv
Artikel (PDF)

Inleiding: Loondoorbetaling bij ziekte

Pierre Koning
TPEdigitaal 2013 jaargang 7(3) pagina 1-3
Artikel (PDF)

Verlaag kosten loondoorbetaling bij ziekte

Lucy Kok, Arjan Heyma en Marloes Lammers
TPEdigitaal 2013 jaargang 7(3) pagina 4-17
Samenvatting | Artikel (PDF)

De zoektocht naar optimale loondoorbetaling bij ziekte

Boukje Cuelenaere en Theo Veerman
TPEdigitaal 2013 jaargang 7(3) pagina 18-34
Samenvatting | Artikel (PDF)

Effecten van loondoorbetaling bij ziekte: een internationale verkenning

Rafiq Friperson en Philip de Jong
TPEdigitaal 2013 jaargang 7(3) pagina 35-48
Samenvatting | Artikel (PDF)
inleiding:


http://www.tpedigitaal.nl/assets/static/1_Koning-3-2013.pdf

Geen opmerkingen:

Een reactie posten