Aanjager instroom bedrijfsartsen

 

Aanjager instroom bedrijfsartsen
                    

Van Gastel is de naam. Drs. M.P. van Gastel. ABD Topconsultant. Nieuwe taak: aanjager, kwartiermaker. Opdracht: bevorderen van de instroom van bedrijfsartsen. Het devies bij deze opdracht is simpel: move ‘em on, head ‘em up and ride ‘em in. Rawhide!

 

 

 

                                           

 

Kopje koffie?

Meteen ter zake maar. Het probleem: een dreigend tekort aan bedrijfsartsen. Er zijn nu nog 1750 bedrijfsartsen, maar over vier jaar nog 1200. Dus een daling van 130 bedrijfsartsen per jaar. Ouderen gaan met pensioen en jongeren stromen nauwelijks in. De oorzaak: het slechte imago van het ‘vak’ bedrijfsarts én de onbekendheid bij basisartsen met werk van de bedrijfsarts. Tenminste: dat staat in deze stapel rapporten. Nieuwe aanwas is nodig. Interventie is onafwendbaar. Dat is mijn specialiteit als aanjager.

De aanpak: in gesprek gaan met partijen in het veld. U dus. Voor de zomer nog. Heel veel babbel-de-babbel. Nagaan wat nodig is om de instroom weer op gang te brengen. Basisidee lijkt nu: het imago een beetje oppoetsen en het werk aantrekkelijker maken.

 

Stroopwafel erbij?

De aanpak in vijf zinnen: er zijn genoeg rapporten geschreven, nu spijkers met koppen slaan. Koe bij de horens vatten én de pijnpunt(en) op tafel leggen. Commitment organiseren. Uitgangspunt is geen financiering van de overheid. Dus zelf je broek ophouden. Normaal toch?

 

Is dit anders dan u had gehoopt? Mogelijk een bittere pil, een tegenvaller wellicht? Beter luisteren en lezen voortaan. Want dit stond al in graniet geschreven. Ok, even diep ademhalen. Nu: back to reality. Overheidsgeld is gepasseerd station. Dat is en harde randvoorwaarde en heldere boodschap.
Even zo goed: de karavaan trekt verder. Wij dus ook. Daarvoor zit hier ik hier én jullie daar. Het is nu tijd om afspraken te maken over de verdeling van de pijn en wie wat doet. Baseline: meedoen of afhaken. Nu beslissen.

 

Glaasje water?

Het eindproduct: een rapport met een concreet uitgewerkt en toepasbaar voorstel. Het liefst namens u, de veldpartijen. De trefwoorden zijn: gezamenlijke agenda én gezamenlijke routekaart. Samen dus. Met handtekeningen. Geen weg terug. Dus met harde commitment. Zo niet: dan zonder jullie. Maar dat is dan een echt ‘lost case’, lijkt me.

 

Het tijdpad: afronding en opleverdatum is uiterlijk oktober 2016. Dus nog een paar maandjes. Zomertje erbij. Makkie. Alles is namelijk al bekend. Tijd van afwachten, moeilijk doen, doorschuiven, circulatievoetbal én wegkijken is nu echt voorbij. Niet op de eigen postzegel blijven zitten. Het is nu de tijd om knopen door te hakken. Daar is geen woord Spaans bij, toch? Als je maar wilt, dat is het verschil! Dus wie zet de eerste stap?

 

Biertje dan maar?

Bitterballetje erbij?

Ober, muziek graag!

 

Don’t try to understand ‘em
Just rope, throw an’ brand ‘em
Soon we’ll be livin’ high an’ wide
Move ‘em on, head ‘em up and ride ‘em in.
Rawhide!

 

Kijk, ik zie ze al aan komen rennen, die jonge garde!