donderdag 11 juli 2013

Zin in werk - interview met fotograaf Marcel Prins

Zin in Werk - de serie - uit Trouw

Zin in werk is een serie interviews met over mensen en werk, gemaakt door Peter Henk Steenhuis(tekst) en Marcel Prins (fotografie) en welke elke week verschijnt de bijlage Letter en Geest van het  dagblad Trouw ( de zaterdag aflevering).  Een bundeling van de eerste serie van 50 afleveringen is nu verkrijgbaar in boekvorm - dus een aanrader voor elke bedrijfsarts.

Interview met Marcel Prins, fotograaf: 'Licht is vorm'

bron: Trouw - Letter en geest - zaterdag 29/06/13, 00:00   

 


"Voor ik iemand fotografeer, kijk ik eerst goed waar het licht vandaan komt. Licht is voor mij het allerbelangrijkst: licht is vorm. Een foto is een plat stuk papier, een gezicht krijgt alleen vorm doordat het licht er op een bepaalde manier op valt. Hier is het licht goed, er zijn een paar grote ramen. En het is bewolkt, daar ben ik blij mee, want zo blijven de contrasten beheersbaar.

Nu ga ik een foto maken van jou. Wil je je laptop pakken en aan die tafel bij het raam gaan zitten? Jouw werk is makkelijk, je bent te verplaatsen. Bij veel anderen in dit boek kon dat niet en moest ik me zien te redden op de werkplek, wat lang niet altijd de handigste plaats is om te fotograferen. Een automonteur kan moeilijk buiten de wielen gaan uitlijnen.

Ik doe meestal eerst de lichten uit. Mengvormen van dag- en kunstlicht geven vieze, gekleurde slagschaduwen. Als er te weinig daglicht is, zet ik een lamp neer die dezelfde kleur heeft als het daglicht en simuleer ik een raam.

Ga nu gewoon aan het werk. Was je aan het schrijven? Tik rustig verder, je vergeet mij vanzelf. Ik probeer me zo op te stellen dat de personen die ik fotografeer mij vertrouwen. Voelt iemand zich niet op zijn gemak, dan wordt het geen goede foto. Ik leg daarom altijd uit wat ik doe, waarom ik een lamp opstel, een scherm plaats om zonlicht te weren.

Een foto moet het verhaal in één beeld vatten. Voor deze serie wil ik alle aandacht vestigen op wat iemand doet. Het moet functioneel zijn, zowel documentair als stijlvol. Daarom fotografeer ik met weinig scherptediepte, waardoor het gezicht scherp uitkomt en de omgeving vervaagt.

Wat vind je van deze foto? Een boze man die naar een scherm zit te turen? Mensen vinden vaak dat ze een beetje nors kijken wanneer ze geconcentreerd zijn. Die momenten spoor ik juist op.

Ik ben op zoek geweest naar de kijklijnen. Bij een foto over concentratie probeer ik mee te kijken met de gefotografeerde die aan het werk is. Bij de piloot en de vuilnisman was dat lastig, omdat ik niet verder in de cockpit of op het dashboard kon kruipen. Soms koos ik ervoor iemand te fotograferen terwijl zij wegkijkt. Bij de geurspecialiste zit de concentratie in het wegdromen, zij zoekt in haar geheugen naar de bestanddelen van de geur die ze ruikt.

Behalve het portret fotografeer ik ook altijd een detail. Daar houd ik erg van, onbetekenende dingen die ineens betekenis krijgen, poëzie van het alledaagse worden: het krijtje van de heier, het knoopje in de draad van de chirurg, de zeem van de glazenwasser, de sleutels van de penitentiaire inrichtingswerker.

We gaan nog even door. Tot ik het gevoel krijg dat portret en detail samen, kortstondig, een kern vastleggen van iemands werk en de kijker het idee geven: ja, zo gaat dat bij een schoorsteenveger, een zangjuf, een vertaalster, een stratenmaker. Of een journalist."
 
Voor meer informatie: bekijk de site zin in werk:  http://zininwerk.dyndns.org/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten